Nauka dla Społeczeństwa

20.04.2024
PL EN
05.12.2018 aktualizacja 05.12.2018

Historia Rzymu ukryta pod pierwszą na świecie katedrą

Fot. Fotolia Fot. Fotolia

Badania prowadzone pod Bazyliką św. Jana na Lateranie pozwoliły na odtworzenie wyglądu tej pierwszej na świecie katedry i ukazały zmiany, jakie zachodziły w tym miejscu przed jej wybudowaniem. Naukowcy wykorzystali laserowe skanery, penetrujące grunt radary i techniki wizualizacji 3D.

Grupa specjalistów z Uniwersytetu Newcastle, Uniwersytetów we Florencji i Amsterdamie oraz Muzeów Watykańskich przebadała przemiany, jakie zachodziły w starożytnym mieście na miejscu Papieskiej Arcybazyliki Najświętszego Zbawiciela, św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty na Lateranie.

Dominująca w swoim czasie nad okolicą katedra powstała w IV w. wybudowana przez Konstantyna Wielkiego – pierwszego cesarza, który przeszedł na chrześcijaństwo.

Aby ją postawić, władca poświęcił teren zajmowany wcześniej przez wystawne koszary cesarskiej straży konnej zbudowane wiek wcześniej przez Luciusza Septymiusza Sewera. Ten z kolei musiał zniszczyć pałacowe siedziby najmożniejszych mieszkańców Rzymu.

Koszary z wieloma okolicznymi budynkami uległy zniszczeniu po stoczonej przez armię Konstantyna Wielkiego bitwie o Most Mulwijski, a budowa katedry ruszyła na kilka lat przed początkiem budowy Bazyliki św. Piotra.

Teren ten cesarz przekazał wtedy Kościołowi, po czym ruszyła budowa katedry – na kilka lat przed początkiem budowy Bazyliki św. Piotra.

W ten sposób, na miejscu katedry układały się obejmujące setki lat kolejne warstwy historii Rzymu, często odzwierciedlające losy i priorytety imperium.

Pracując głęboko pod dzisiejszymi ulicami, zespół Projektu Lateran stworzył pierwszy całościowy obraz obejmujący setki lat rzymskiej historii z pomocą cyfrowego mapowania, wnikającego w ziemię radaru, skanerów laserowych i technik trójwymiarowej wizualizacji.

W ten sposób naukowcy odtworzyli splendor stawianych na miejscu budowli.

Prace pozwoliły też na zbadanie, jak budynki ewoluowały, jak różne elementy zagospodarowania obszaru wiążą się między sobą i pokazały skalę zabudowań na mierzącym 4 hektary terenie.

„Pod Lateranem znajduje się rozciągająca się na dużej powierzchni przestrzeń, po której można chodzić lub się czołgać” - powiedział prof. Ian Haynes z Newcastle University, w rozmowie z pismem „Current World Archaeology”, w którym prace zostały opisane.

„Obszar interesujący archeologów sięga na różne poziomy – najgłębiej dotarliśmy na 8,5 m poniżej obecnego poziomu gruntu. Aby dotrzeć do niektórych miejsc, współpracowaliśmy z grupą o nazwie Roma Sotteranea, która specjalizuje się w pracach pod ziemią i używa tego samego sprzętu, co grotołazi. Ze względu na trudne warunki, w niektórych miejscach konieczna była wymiana ludzi co pół godziny" - opowiada badacz.

Tymczasem naukowcy podkreślają, że budowa katedry stanowiła przełomowy moment, po którym ruszyła budowa kolejnych chrześcijańskich budynków definiujących Rzym i stanowi ona symbol drogi od wojskowości do religii.

Katedra została odbudowana w latach 50. XVII w., ale jak wyjaśniają badacze, w jej ścianach nadal znajduje się pierwotny materiał katedry budowanej za czasów Konstantyna, a pod nią widoczne są dawne fundamenty.

„Od tamtego czasu podejmowane były rozmaite próby rekonstrukcji, więc my wykorzystaliśmy wszelkie dostępne informacje, aby stworzyć cyfrową katedrę, po której można się przechadzać” - opowiadał prof. Haynes.

Więcej informacji:

https://www.ncl.ac.uk/press/articles/latest/2018/11/lateran/

https://www.world-archaeology.com/features/under-the-lateran/ (PAP)

mat/ ekr/

Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.

Copyright © Fundacja PAP 2024