Ochrona małych lasów nie podtrzymuje ptasiej różnorodności
Źródło: Fotolia
Działania mające na celu ochronę niewielkich połaci leśnych na dłuższą metę nie wpływają wcale pozytywnie na podtrzymanie bioróżnorodności wśród ptaków – uważają naukowcy z amerykańskiego Uniwersytetu Rutgersa.
Zachowanie ekologicznej integralności lasów wymaga starannego monitorowania i zarządzania nimi – podkreślają.
Obecnie głównym narzędziem ochrony lasów jest rozszerzanie – często ogromnym kosztem – sieci tysięcy chronionych obszarów na całym świecie. Lecz specjaliści nie mogą po prostu uznać, że dany obszar podlega ochronie i zakładać, że wszystkie gatunki na nim pozostaną – zauważają naukowcy na łamach „Biodiversity and Conservation”. W tym przypadku opierano się na obserwacjach z należącego do Uniwersytetu Rutgersa niewielkiego, starego drzewostanu w rezerwacie William L. Hutcheson Memorial w stanie New Jersey.
Choć wiekowy las mógłby być uznany za miejsce doskonałe dla wielu ptaków, to dziewięć gatunków już tam nie gniazduje. Te gatunki, w tym lasówka złotogłowa (Seiurus aurocapilla) i lasówka szkarłatna (Setophaga ruticlla), były kiedyś w tym lesie stałymi mieszkańcami. Zmniejszyła się też liczebność populacji wielu innych gatunków.
„Uważamy, że należy kłaść większy nacisk na monitorowanie i zarządzanie obszarami chronionymi dla lepszych efektów” - uważa główny autor Jeffrey Brown, doktorant z Lockwood Lab na uniwersyteckim wydziale ekologii, ewolucji i zasobów naturalnych.
Poprzednie badania świadczyły już o tym, że las porastają rośliny inwazyjne, co znaczne zubożyło gatunki w runie leśnym. Ponadto zwiększyła się populacja jeleni wirginijskich, a to doprowadziło do strat w roślinności pod piętrem korony drzew i pogorszenia warunków dla ptaków budujących gniazda na ziemi i ptaków migrujących.
Niestety niewiele wiadomo o efektywności obszarów chronionych w kwestii zapobiegania wymieraniu gatunków. O bioróżnorodności w mniejszych, podlegających ochronie lasach, nie wiadomo praktycznie nic – zaznaczają badacze.
Badany przez nich las to rzadki w New Jersey przykład niepoddawanego wycince drzewostanu, który był chroniony od 1955 r. Służy on nieprzerwanie długoterminowym badaniom naukowym. Rosną w nim dęby białe, które mają średnio 235 lat. Puszczę otacza młody las i opuszczone tereny uprawne oraz działki wykorzystywane do długofalowych badań.
„Wszystko wskazuje na to, że las stał się mniej odpowiednim środowiskiem dla kilku gatunków ptaków, mimo statusu chronionego – powiedziała prof. Julie Lockwood z wydziału ekologii, ewolucji i zasobów naturalnych. - Szczególnie dotknięte zostały ptaki migrujące i gniazdujące na ziemi, natomiast kilka innych grup, w tym dzięcioły, spotykana się znacznie częściej”. (PAP)
mrt/ zan/
Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.
