Geodeta prof. Barlik doktorem h.c. Uniwersytetu Rolniczego

Zainteresowania naukowe profesora Marcina Barlika dotyczą przede wszystkim problemów geodezji wyższej-fizycznej i geofizycznych aspektów geodezji. Uczony opracował koncepcję wykorzystania quasi-geoidy wygładzonej w procesie opracowania obserwacji geodezyjnych i astronomicznych.

Był współautorem pierwszej modernizacji polskiej Podstawowej Osnowy Grawimetrycznej Kraju. Osnowa grawimetryczna to usystematyzowany zbiór punktów w terenie, dla których określono przyspieszenie siły ciężkości odniesione do przyjętej epoki. Na terenie Polski odniesienie dla wszelkich względnych wyznaczeń przyspieszenia siły ciężkości stanowi założona przez Instytut Geodezji i Kartografii jednolita krajowa osnowa grawimetryczna z 1997 r. Skalę przyrostów przyspieszenia siły ciężkości na terenie kraju zapewniają wzorcowe wartości różnic przyspieszenia na przęsłach grawimetrycznych baz kalibracyjnych: Frombork – Kasprowy Wierch oraz Koszalin–Śnieżka. Od 2013 r. prowadzona jest kolejna modernizacja, której współautorem jest również prof. Barlik.

Uczony zainicjował w 2006 r. rejestrację zmian absolutnej wartości natężenia ziemskiej siły ciężkości w Obserwatorium Astronomiczno-Geodezyjnym Politechniki Warszawskiej w Józefosławiu. Na potrzeby tego projektu z jego inicjatywy uzyskano jedyny w Polsce aparat balistyczny FG–5 produkcji amerykańskiej.

Profesor opublikował ponad 100 recenzowanych artykułów z zakresu geodezji fizycznej, geodynamiki i grawimetrii geodezyjnej w krajowych czasopismach, przedstawił ponad 25 komunikatów naukowych na zgromadzeniach Union of Geodesy and Geophysics. Jest autorem wielu komunikatów naukowych, plakatów i referatów na kongresach European Geosciences Union. Wygłosił kilka referatów na kolejnych zjazdach dotyczących astronomii i fizyki w Politechnice Drezdeńskiej w Niemczech.

Działalność naukowca została uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz medalami za zasługi dla Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie, Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu i kilkunastoma nagrodami Politechniki Warszawskiej. Za osiągnięcia naukowe otrzymał nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministra Edukacji Narodowej.

Droga zawodowa prof. Marcina Barlika związana jest z pracą na Politechnice Warszawskiej. Pracował w Instytucie Geodezji Wyższej i Astronomii Geodezyjnej. Tytuł profesora nauk technicznych uczony uzyskał w 1995 r., a stanowisko profesora zwyczajnego Politechniki Warszawskiej w 2001 r. W latach 2008-2012 pełnił funkcję kierownika Katedry Geodezji i Astronomii Geodezyjnej. W latach 1978-1979 pracował jako docent na Uniwersytecie Bagdadzkim w Iraku. Pracował również w Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie, ostatnio na Wydziale Inżynierii Lądowej i Geodezji. W 1984 r. skierowany przez Przedsiębiorstwo Eksportu Geodezji GEOKART prowadził zajęcia z astronomii geodezyjnej dla geodetów wojskowych w Algierii.

Od 1992 r. jest członkiem organizacji European Geosciences Union. Współorganizował sympozja tej organizacji, poświęcone programom geodezyjnym i geodynamicznym w Europie centralnej i wschodniej. Od roku 2009 do chwili obecnej, przez trzy kadencje, jest przewodniczącym Komitetu Geodezji Polskiej Akademii Nauk. Zasiada w Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów, w Sekcji Nauk Matematycznych, Fizycznych, Chemicznych i Nauk o Ziemi. Prof. Barlik jest od 2007 r. członkiem Komitetu Narodowego d.s. Współpracy z Międzynarodową Unią Geodezji i Geofizyki PAN.

PAP – Nauka w Polsce

kol/ mki/