Gęś tundrowa, a nie zbożowa symbolem PN „Ujście Warty”
Fot. PAP/ Lech Muszyński 26.03.2020
Park Narodowy „Ujście Warty” zweryfikował swoje logo, a dokładnie gatunek gęsi, który na nim widnieje. Dotychczas uznawano, że jego symbolem była gęś zbożowa, jednak badania ornitologów wykazały, że powinna nim być gęś tundrowa, bo to ona najliczniej zlatuje tam podczas jesiennych i wiosennych migracji.
Jak poinformowała Olga Betańska z PN „Ujście Warty”, wyróżnienie nowego gatunku (gęsi tundrowej) spowodowało, że konieczna była zmiana nazwy ptaka znajdującego się w logo Parku.
„Zgodnie z obecną wiedzą, w wielotysięcznych stadach pojawiających się w Parku, wśród gęgaw, gęsi białoczelnych i innych, rzadszych gatunków, dominuje właśnie gęś tundrowa, a nie zbożowa” - wyjaśniła Betańska.
Ta zmiana jest efektem wieloletnich badań nad pokrewieństwem i pochodzeniem gęsi zbożowych. Podczas tych obserwacji zauważono, że te gęsi dzielą się na dwie grupy. Niewielkie różnice w wyglądzie i miejscu gniazdowania spowodowały, że zaczęto wyróżniać dwa podgatunki gęsi zbożowej.
„Jednak dociekliwi badacze przyjrzeli się im bliżej. Okazało się wtedy, że to nie podgatunki, a dwa osobne gatunki gęsi. Tak nastąpił podział gatunku i osobniki jednego podgatunku pozostały gęsiami zbożowymi (Anser fabalis), a drugiego zostały nazwane gęsiami tundrowymi (Anser serrirostris)” – dodała Betańska.
Jak wskazała, różnice w wyglądzie gatunków są subtelne, a na dodatek mogą się zacierać u niektórych osobników. By je wyłapać, trzeba zwrócić uwagę na kilka charakterystycznych cech. Gęś tundrowa jest nieco mniejsza od zbożowej i ma krótszy, bardziej masywny i nieco inaczej ubarwiony dziób. Gęsi zbożowe mają też smuklejszą szyję.
Jeszcze trudniej jest rozpoznać te gęsi w locie. Tutaj znów trzeba się posiłkować porównaniem rozmiaru tułowia i skrzydeł. Gęś tundrowa jest mniejsza i ma krótsze, ale szersze skrzydła.
„Odróżnienie tych gatunków nie jest sprawą prostą, ale nie jest też niemożliwe. Zachęcamy do uważnego przyglądania się tym ptakom i ćwiczenia spostrzegawczości” - dodała Betańska.
Rozlewiska i łąki Parku Narodowego "Ujście Warty" to znaczące na mapie Europy miejsce dla ptaków - nie tylko w sezonie lęgowym, ale również w innych okresach: w czasie pierzowiska oraz migracji.
Zatrzymują się tu liczne ptaki siewkowe, a jesienią nadwarciańskie łąki obejmują we władanie gęsi, których jest wówczas zwykle 60-80 tys., a maksymalnie nawet 200 tys. Wśród nich – jak już teraz wiadomo – najwięcej jest gęsi tundrowych, a nie jak wcześniej przyjmowano zbożowych.
Park Narodowy "Ujście Warty" jest najmłodszym z polskich parków narodowych; został utworzony w czerwcu 2001 r. Zajmuje 8074 ha przy zachodniej granicy Polski, w części Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, zwanej Kotliną Gorzowską.
Krajobraz Parku to mozaika łąk, pastwisk, turzycowisk i trzcinowisk. Na jego obszarze zaobserwowano ponad 280 gatunków ptaków, z czego ponad 170 to gatunki lęgowe. Park należy do obszarów ujętych w Konwencji Ramsar - mającej na celu ochronę obszarów wodno-błotnych o znaczeniu międzynarodowym, zwłaszcza jako środowisko życiowe ptaków wodnych i błotnych; jest też obszarem Natura 2000. (PAP)
Autor: Marcin Rynkiewicz
mmd/ agt/
Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.
