Nauka dla Społeczeństwa

19.04.2024
PL EN
19.10.2004 aktualizacja 19.10.2004

Ogólnopolska Konferencja Stwardnienia Rozsianego w Dźwirzynie

Blisko stu naukowców z kraju i zagranicy wzięło udział w zakończonej już w Dźwirzynie (Zachodniopomorskie http://www.um-zachodniopomorskie.pl/ Ogólnopolskiej Konferencji Stwardnienia Rozsianego.

Uczestnicy spotkania dyskutowali m.in. o tym, jaka jest obecna rola i przyszłość interferonów beta w leczeniu chorych na stwardnienie rozsiane (SM - sclerosis multiplex) oraz jak łagodzić ból wywołany chorobą.

W leczeniu interferonami pokładane są największe nadzieje na pomoc chorym na SM.

ISTOTNY POSTĘP W TERAPII

\"W ostatnim dziesięcioleciu dokonał się istotny postęp w terapii stwardnienia rozsianego. Wprowadzenie na początku lat 90. do leczenia SM interferonu beta zmieniło w zasadniczy sposób możliwości leczenia chorych. Dodatkowy efekt wprowadzenia nowoczesnych leków do terapii SM to uświadomienie środowiskom naukowym i przemysłowym, iż SM poddaje się leczeniu\" - podkreśla prof. Krzysztof Selmaj, szef Katedry Neurologii na Uniwersytecie Medycznym w Łodzi http://www.umed.lodz.pl/, członek komitetów neurobiologii i nauk neurologicznych Polskiej Akademii Nauk http://www.pan.pl

Jeszcze dekadę temu stwardnienie rozsiane było postrzegane jako ciężkie, nieuleczalne schorzenie o nieznanej przyczynie i z minimalnymi szansami na skuteczną interwencję terapeutyczną. Sukces nowych leków spowodował ogromne zainteresowanie SM ze strony grup naukowych i przemysłu farmaceutycznego. Fakt ten przyczynił się również do znacznie lepszego poznania mechanizmów choroby.

W ostatnich latach okryto wiele nowych mechanizmów patologicznych i molekularnych, które biorą udział w rozwoju zmian chorobowych w SM. W związku z tym pojawiły się również możliwości opracowania nowych związków chemicznych i biologicznych ingerujących w mechanizmy związane z rozwojem SM. Są to możliwości często związane z zastosowaniem precyzyjnej inżynierii biologicznej.

OPTYMALIZACJA EFEKTÓW TERAPEUTYCZNYCH

Dążąc do optymalizacji efektu terapeutycznego interferonu beta i glatirameru (lek stosowany w SM) próbuje się wstępnie selekcjonować pacjentów, którzy dobrze odpowiadaliby na leczenie. Prowadzone są w tym zakresie badania genetyczne i immunologiczne.

Ponadto prowadzone są badania nad terapią skojarzoną. Próbuje się w niej wykorzystać więcej niż jeden mechanizm działania leków i w ten sposób uzyskać efekt zwiększonej skuteczności terapii.

Obecnie w ocenie stanu chorych na SM zwraca się uwagę na współistnienie bólu, zaburzeń snu, ewentualnych nowych objawów neurologicznych oraz dokonuje się analizy stanu psychicznego. Jak podkreślają naukowcy, poprawę stanu chorych przynosi także psychoterapia i wsparcie emocjonalne okazywane chorym.

CHOROBA LUDZI MŁODYCH

Stwardnienie rozsiane jest ciężką chorobą uszkadzającą układ nerwowy. Dotyczy ona przede wszystkim młodych dorosłych, gdyż szczyt zachorowań przypada między 20. a 35. rokiem życia.

Dokładna liczba chorych na stwardnienie rozsiane nie jest w Polsce znana. Dane szacunkowe mówią, że na SM cierpi ok. 60 osób na 100 tys. mieszkańców. Wynikałoby z tego, że w Polsce jest około 30 tys. chorych.

U 50 proc. chorych stwardnienie rozsiane wystąpiło przed 30. rokiem życia, u znacznej większości przed 40. rokiem życia, a prawie u wszystkich przed 55. rokiem życia. Nieco częściej chorują kobiety niż mężczyźni.

Podstawowe objawy choroby to: zapalenie pozagałkowe nerwu wzrokowego, podwójne widzenie, niepewność ruchów, niedowład kończyn, niepewność emocjonalna, męczliwość.

Stwardnienie rozsiane nie jest chorobą śmiertelną. Poza ciężkimi przypadkami chorzy żyją średnio tak samo długo, jak osoby nie cierpiące na SM. Jednak ich życie bywa dramatycznie ciężkie.

INTERFERON - ZBAWIENNE BIAŁKO

Interferon jest białkiem produkowanym przez komórki ludzkie i zwierzęce w przypadku zaatakowania organizmu przez wirusy. Jest on uwalniany do krwiobiegu względnie do płynu międzykomórkowego. Jego zadaniem jest spowodowanie produkcji enzymu działającego przeciw infekcji.

Wysokie koszta związane z badaniami nad interferonem i jego produkcją spowodowały, że jego zastosowanie było bardzo ograniczone. Dopiero po roku 1980 udało się wypracować technologię, która umożliwia produkcję interferonu w zadowalających ilościach przy akceptowalnych kosztach.

Nauka zidentyfikowała trzy rodzaje interferonu produkowanego przez organizm ludzki i nadała im odpowiednio określenia interferon alfa, beta i gamma.

Konferencja w Dźwirzynie zakończyła się w piątek.

PAP - Nauka w Polsce, Ewa Prueffer

19 października 2004

Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.

Copyright © Fundacja PAP 2024