Niebo w lutym
<p>Największą atrakcją lutego będzie niewątpliwie Saturn, który świeci jasno ze względu na bliskość opozycji. W lutym zaczynamy już wyraźnie odczuwać wydłużenie dnia. W Warszawie 1 lutego Słońce wschodzi o godzinie 7:17, a zachodzi o 16:23. Natomiast 28 lutego wschód możemy obserwować o 6:25, a zachód o 17:13. W lutym nasza dzienna gwiazda wstępuje w znak Ryb.</p>
Kolejność faz Księżyca jest w lutym następująca: pierwsza kwadra - 5 II o godz. 7:29, pełnia 13 II o godz. 5:44, ostatnia kwadra - 21 II o godz. 8:17 i nów 28 II o godz. 1:31. Najbliżej Ziemi Srebrny Glob znajdzie się 27 lutego o godzinie 21:24, a najdalej 14 lutego o godzinie 1:46.
5 lutego około godziny 23 Księżyc na niebie zbliży się do Marsa na odległość dwóch stopni.
Pod sam koniec miesiąca mamy duże szanse na dostrzeżenie Merkurego. Najlepsze warunki do jego obserwacji będą panować 25 lutego, kiedy to około godziny po zachodzie Słońca możemy odszukać go na wysokości ponad 10 stopni nad zachodnim horyzontem, świecącego z blaskiem niewiele mniejszym od Syriusza - najjaśniejszej gwiazdy nieba.
Drugą planetę od Słońca - Wenus - możemy za to dojrzeć rano. Godzinę przed wchodem Słońca widać ją jako bardzo jasny obiekt, na wysokości kilkunastu stopni nad południowo-wschodnim horyzontem.
Przez pierwszą połowę nocy możemy podziwiać Marsa świecącego w konstelacji Barana. Oddala się on wciąż od Ziemi, w związku z tym jego jasność cały czas maleje, a warunki do obserwacji pogarszają się.
Za to w drugiej połowie nocy możemy podziwiać jasnego Jowisza przemieszczającego się na tle gwiazd z konstelacji Wagi. Nawet niewielki teleskop pozwoli nam na podziwianie jego czterech galileuszowych księżyców i pasów na tarczy planety.
Przez prawie całą noc, w gwiazdozbiorze Raka, możemy podziwiać Saturna świecącego z blaskiem porównywalnym do najjaśniejszych gwiazd na niebie. Planeta jest tuż po opozycji, więc warunki do jej obserwacji są bardzo dobre. Największą atrakcją Saturna są niewątpliwie jego pierścienie widoczne przez nawet niewielkie amatorskie teleskopy.
Uran i Neptun znajdują się na sferze niebieskiej blisko Słońca i ich obserwacje są w lutym niemożliwe.
Posiadacze dużych teleskopów amatorskich mogą pokusić się o odnalezienie Plutona. Można obserwować go nad ranem w konstelacji Wężownika.
Wykorzystując nawet niewielką lornetkę, możemy spróbować "zapolować" na planetoidę Westę, która jest blisko opozycji i świeci w gwiazdozbiorze Bliźniąt.
W lutym nie ma żadnego dużego roju meteorów. Przez cały miesiąc swoją aktywnością kilku meteorów na godzinę popisuje się jednak duży kompleks Virginidów, którego meteory będziemy mogli podziwiać aż do 15 kwietnia. W połowie lutego zaś pojawiają się pierwsze meteory ze słabego roju Delta Leonidów.
PAP - Nauka w Polsce, Arkadiusz Olech
we
Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.
