Nauka dla Społeczeństwa

18.04.2024
PL EN
21.02.2012 aktualizacja 21.02.2012

Polscy archeolodzy kontynuują badania w Kuwejcie

<strong>Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego (CAŚ UW) podpisało umowę na kolejnych pięć lat badań w Kuwejcie </strong>- poinformowała PAP Agnieszka Szymczak. Misja archeologiczna, kierowana przez prof. Piotra Bielińskiego, dyrektora CAŚ UW, pracuje w północnej części tego kraju od 2007 roku.

Podczas ostatniego sezonu - w listopadzie i grudniu 2011 roku -rozpoczęto wykopaliska na wyspie Fajlaka położonej na Zatoce Perskiej u wybrzeży Kuwejtu.

Zdaniem archeologów jest to najbogatszy pod względem archeologicznym rejon Kuwejtu. Pracujące tam od lat 50. ubiegłego wieku międzynarodowe misje archeologiczne odkryły ślady osadnictwa datowanego od III tysiąclecia p.n.e. przez okres hellenistyczny, aż po islamskie średniowiecze. Około V/VI wieku pojawili się na wyspie Nestorianie - wyznawcy jednego z odłamów chrześcijaństwa wschodniego. Ślady ich bytności znajdują się m.in. na stanowisku Qusur, badanym przez ekipę pod kierownictwem dr Magdaleny Żurek.

Tegoroczne prace polegały głównie na sporządzeniu szczegółowej mapy stanowiska i jego otoczenia. Założono też kilka próbnych wykopów w celu przebadania stratygrafii i rozpoznania organizacji przestrzennej zabudowań.

Kilka dni temu na Fajlakę wyruszyła kolejna grupa polskich archeologów pod kierunkiem dr. Franciszka Pawlickiego, aby przeprowadzić badania w miejscach przyszłych inwestycji na wyspie.

Ostatni sezon (listopad-grudzień 2011) obejmował również kontynuację wykopalisk w prehistorycznej osadzie Bahra 1. Stanowisko badane od 2009 roku pochodzi z okresu Ubaid - jak wskazuje materiał ceramiczny znajdowany na stanowisku - z faz 2 i 2/3 tego okresu, czyli z samego końca VI tysiąclecia p.n.e.

Początkowo archeolodzy określili zidentyfikowane na powierzchni skupiska pozostałości archeologicznych symbolami SBH 38 i SBH 35, przypuszczając, że były to oddzielne osady. Jednak okazało się, że te dwa stanowiska prawdopodobnie tworzyły niegdyś jedno osiedle, dlatego przemianowano stanowisko na Bahra 1 (Bahra to region, gdzie leży osada).

"Jeśli uda się potwierdzić ciągłość zabudowy między sektorami 38 i 35, będzie to największe znane stanowisko z okresu Ubaid nie tylko w Kuwejcie, ale zapewne i jedno z największych w rejonie Zatoki Perskiej" - czytamy w komunikacie prasowym CAŚ UW.

W minionym sezonie archeolodzy skupili się na rozpoznaniu zasięgu zabudowań osady na zachód i na wschód od odkrytego w poprzednich sezonach tzw. Domu 1. W wielu miejscach fragmenty kamiennych murów znajdują się niemal na samej powierzchni, dlatego niewielkim nakładem pracy udało się prześledzić przebieg zabudowań na obszarze niemal 1350 m kw. Dzięki temu odkryto kilkanaście nowych pomieszczeń i instalacji gospodarczych, w tym palenisk.

Nieco trudniejsze były prace na wschód od Domu 1, gdyż tam wszelkie pozostałości archeologiczne skrywała gruba warstwa nawianego piasku. Wykopano tam 40-metrowy rów sondażowy o szerokości 2 m. Na pozostałości kamiennych murów natrafiono na głębokości prawie 1 metra, co daje nadzieję archeologom na odkrycie w pobliżu kolejnych fragmentów osady.

Wkrótce do Kuwejtu wylatuje ekipa archeologów pod kierunkiem dr. Łukasza Rutkowskiego, która będzie kontynuować badania grobów i innych konstrukcji kamiennych w pustynnym regionie As-Sabbiya.

PAP - Nauka w Polsce

szz/ agt/

Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.

Copyright © Fundacja PAP 2024