Archeolodzy z Poznania zbadają historię irackiego Kurdystanu
Rozpoczyna się projekt naukowy Instytutu Prahistorii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, mający na celu poznanie pradziejowego i historycznego osadnictwa na terenie równiny Bardarash – Aqra w irackim Kurdystanie. Archeolodzy wyruszą w teren pod koniec sierpnia.
\"Realizacja projektu będzie wyjątkowo cennym uzupełnieniem wiedzy na temat historii północnej Mezopotamii. Teren dzisiejszego irackiego Kurdystanu należy do najgorzej poznanych regionów Mezopotamii, a może całego Bliskiego Wschodu. Projekt ma na celu wypełnienie tej luki” – wyjaśnia prof. Rafał Koliński, lider przedsięwzięcia.
O tym, że teren ten posiada spory potencjał badawczy wiemy dzięki wcześniejszym, nielicznym badaniom. Teren Kurdystanu należy do tzw. Żyznego Półksiężyca, terytorium, gdzie przed ponad 10 000 lat człowiek dokonał udomowienia roślin i zwierząt. Interesująca badaczy równina, bogata w żyzne gleby, stanowi potencjalne zaplecze dla bogatego osadnictwa począwszy od neolitu. Przyznana koncesja obejmuje teren o powierzchni ok. 1950 km kw., leżący po wschodniej i zachodniej stronie rzeki Wielki Zabu.
Teren irackiego Kurdystanu był niedostępny przez ponad 40 lat (od 1974 do 2005 roku), głównie z powodu niestabilnej w regionie sytuacji politycznej. Dopiero powstanie autonomicznego Kurdystanu przyczyniło się do poprawy bezpieczeństwa i normalizacji sytuacji wewnętrznej. Dzięki temu znów możliwe jest prowadzenie tam archeologicznych badań naukowych.
Archeolodzy sporządzili już wstępną listę stanowisk widocznych na zdjęciach satelitarnych terenu, wykonanych w ramach misji szpiegowskich CORONA pod koniec lat 60. XX wieku. Fotografie te zostały odtajnione i można z nich swobodnie korzystać.
„Teraz przyszła kolej na następny etap prac, do którego realizacji niezbędny jest wyjazd do Iraku. Porównamy naszą listę stanowisk z materiałami dostępnymi w archiwach regionalnych urzędów State Board of Antiquities and Heritage w prowincjach Erbil i Duhok w Kurdystanie i zweryfikujemy ją w terenie” – mówi prof. Koliński.
W ciągu kolejnych trzech lat archeolodzy planują odwiedzić i przebadać powierzchniowo wszystkie identyfikowane stanowiska. Naukowcy określą dokładne położenie każdego z nich przy pomocy pomiarów GPS, sporządzą plan warstwicowy oraz dokumentację fotograficzną.
Ceramika i drobne znaleziska pochodzące z powierzchni stanowisk, których analiza pozwoli ustalić okres zamieszkania poszczególnych osad, będą dokumentowane na bieżąco w trakcie sezonów polowych. Pomiędzy sezonami zadokumentowany materiał poddany zostanie opracowaniu, dzięki czemu możliwe będzie m.in. określenie gęstości zasiedlenia w poszczególnych okresach historycznych.
Celem projektu jest sporządzenie szczegółowego katalog stanowisk, określenie ich chronologii i opracowanie historii osadniczej badanego regionu. Jednocześnie powstanie lista najważniejszych stanowisk archeologicznych, które w kolejnych latach mogą zostać przebadane wykopaliskowo. Dane dotyczące stanu zachowania i zagrożeń dla dalszego istnienia stanowisk archeologicznych, leżących w regionie mają pozwolić władzom irackiego Kurdystanu zracjonalizować politykę ochrony dziedzictwa kulturowego.
Wyniki badań będą publikowane na bieżąco na stronie internetowej Instytutu Prahistorii UAM (www.archeo.amu.edu.pl) i w prasie naukowej. Projekt zostanie sfinansowany z grantu Programu OPUS 2 Narodowego Centrum Nauki w wysokości 554 tys. zł. Projekt zakończy się w lipcu 2015 roku.
PAP - Nauka w Polsce, Szymon Zdziebłowski
agt/
Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.
