W Przemyślu odkryto fragmenty wczesnośredniowiecznego cmentarzyska
Dwa groby szkieletowe pochodzące w okresu wczesnego średniowiecza odkryto w Przemyślu (Podkarpackie) podczas prac związanych z przebudową sieci gazowej. Ich powstanie datuje się na XI-XII wiek.
Jak poinformowała PAP kierownik prac archeologicznych z Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej w Przemyślu Magdalena Krzemińska, w jednym z grobów, o niewielkich wymiarach 35 na 80 cm, natrafiono na kości czaszki ludzkiej i górnego odcinka klatki piersiowej. Szkielet znajdujący się na głębokości 90 cm został ułożony w linii północny zachód–południowy wschód, z głową na północny zachód.
Grób ten zabezpieczono do dalszej eksploracji.
W drugim grobie, o wymiarach 120 na 90 cm, znajdującym się w odległości około 15 metrów od pierwszego grobu, znaleziono z kolei cały szkielet. Znajdował się on na głębokości około 130 cm i ułożony był poza osią główną jamy grobowej, na linii zachód-wschód, z głową na zachód. Zmarły ułożony został w pozycji wyprostowanej, na wznak, z wyprostowanymi rękami, ułożonymi na ciele.
Ponadto pod kośćmi prawego przedramienia znajdował się żelazny przedmiot, którego na razie nie udało się określić, a przy stopach szkieletu odkryto garnek gliniany, drobne kości zwierzęce, będące prawdopodobnie pozostałościami pożywienia danego zmarłemu, oraz skorupki jajka.
Jamę grobową wypełniał w górnej części less (pylasta skała osadowa pochodzenia eolicznego) zmieszany z niewielką ilością humusu (szczątki organiczne) i drobnymi węgielkami drzewnymi. Natomiast nieco niżej, na głębokości około 120 cm, znaleziono węgielki drzewne i białą substancję prawdopodobnie pochodzenia nieorganicznego. Jej określenie będzie możliwe dopiero po przeprowadzeniu szczegółowych badań.
Według podkarpackiego konserwatora zabytków Grażyny Stojak odkryte groby należą prawdopodobnie do cmentarzyska, na które natrafiono w 1932 roku podczas kopania ziemi pod fundamenty jednego z budynków przy ul. Pułaskiego.
„Wówczas pochówki zostały błędnie zinterpretowane i połączone z ludem Gotów. Ponowna ocena pozyskanego wówczas materiału pozwoliła na korektę wyników odkryć i ustalenie chronologii cmentarzyska na wiek XI-XII” – poinformowała Stojak.
Ustalenie bliższej chronologii możliwe będzie po wykonaniu szczegółowych badań.
Stojak dodała, że archeolodzy mają do sprawdzenia jeszcze dość duży obszar, na którym – jej zdaniem – znajdują się następne groby, będące częścią całego cmentarzyska.
W jej opinii obecne odkrycie jest szczególnie ważne, ponieważ „pokazuje jak stary jest Przemyśl, będący nie tylko skarbnicą zespołów architektonicznych, które są widoczne gołym okiem, ale i zespołów archeologicznych”.
Szkielet i naczynie ułożone w nogach zostaną przekazane do Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej.
PAP - Nauka w Polsce, Agnieszka Pipała
api/ mlu/ mag/
Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.
