Egipski papirus świadectwem wnikliwych obserwacji astronomicznych
Fot. Fotolia
Papirus sprzed ponad trzech tys. lat świadczy o dużej wiedzy astronomicznej starożytnych Egipcjan – dowodzą fińscy naukowcy na łamach pisma „PLOS ONE”.
Na papirusie znajduje się kalendarz, będący najstarszym zachowanym dokumentem poświadczającym obserwację astronomiczną gwiazdy zmiennej - uważają naukowcy z Uniwersytetu w Helsinkach, Lauri Jetsu i Sebastian Porceddu.
Papirus nosi oznaczenie Cairo 86637. Tekst papirusu datowany jest na ok. XIII-XII p.n.e. Gwiazda, której fazy zostały opisane, nosi obecnie nazwę Algol. Można ją zaobserwować, spoglądając na gwiazdozbiór Perseusza. Algol jest gwiazdą podwójną, która ulega okresowym, dużym zmianom jasności. Wynika to z faktu, że jaśniejsza gwiazda w tym układzie przysłaniana jest okresowo przez ciemniejszą.
W starożytnym Egipcie uważano, że gwiazda jest związana z bogiem Horusem. Jej obecnie używana, arabska nazwa, znaczy „Głowa demona”.
Egipski kalendarz zawiera prognozę pomyślnych i niepomyślnych dni na jeden rok. Po dokonaniu obliczeń naukowcy odkryli, że okresowość gwiazdy Algol (2.85 dni) oraz Księżyca (29.6 dni) powiązane są w kalendarzu z działaniami bogów. Najjaśniejsze fazy obu ciał niebieskich uważane były za najbardziej pomyślne dla ludzi.
„Do niedawna jedynie domyślano się, że wiele mitologicznych stwierdzeń w kalendarzu kairskim opisuje zjawiska astronomiczne. Teraz możemy jednoznacznie uznać, że w ciągu całego roku działania wielu bóstw opisane w kalendarzu związane były z fazami Algola i Księżyca” - wyjaśnia Sebastian Porceddu.(PAP)
krx/ agt/
Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.
