Coraz więcej informacji nt. zaplecza rzymskiego fortu Tibiscum w Rumunii
Wyniki badań elektrooporowych nałożone na zeszłoroczne pomiary magnetyczne oraz ortofotomapę z drona. Wyraźnie widoczne anomalie pochodzą od struktur zalegajacych nie głębiej niż 0,75 cm pod powierzchnią gruntu, oprac. M. Pisz
Bez prowadzenia wykopalisk polscy archeolodzy, we współpracy z badaczami rumuńskimi oraz węgierskimi, odkryli nieznane do tej pory budowle i antyczne trakty, które sąsiadują z rzymskim fortem Tibiscum w zachodniej Rumunii.
Projekt badawczy archeologów z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego (IA UW) polega na wykorzystaniu dużej liczby metod nieinwazyjnych, czyli nieingerujących w ziemię w sposób mechaniczny. Jego celem jest próba rozpoznania zaplecza fortu rzymskiego sprzed prawie dwóch tysięcy lat. Dotychczas intensywnymi badaniami objęto obszar około 5 km kw. terenów wokół fortu, co umożliwiło wstępne rozpoznanie rozkładu budowli związanych z pobytem w tym miejscu Rzymian.
"Nieznane do tej pory konstrukcje udało się nam zlokalizować w bezpośrednim sąsiedztwie fortu - za jego północnymi murami, natomiast fragment drogi udało się uchwycić od bramy zachodniej, dalej w kierunku Lederaty" - opowiada PAP inicjator projektu Michał Pisz, magistrant IA UW, który realizuje w Tibiscum projekt w ramach Diamentowego Grantu uzyskanego od MNiSW.
Starożytne struktury wykryto dzięki zastosowaniu metody magnetycznej, elektrooporowej i metody georadarowej. W czasie poprzedniego sezonu, również z powodzeniem, wykorzystano inne sprzęty, m.in. drona umożliwiającego wykonywanie termowizyjnych zdjęć.
Naukowcy planują latem tego roku przeprowadzenie, we współpracy z badaczami rumuńskimi, szeregu punktowych wykopalisk weryfikacyjnych, które umożliwią potwierdzenie domysłów, dotyczących identyfikacji wykrytych za pomocą metod nieinwazyjnych konstrukcji.
Fort w Tibiscum powstał na początku II wieku na polecenie cesarza Trajana. Było to jedno z ważniejszych miast w Dacji - rzymskiej prowincji. Jego nazwa pochodzi z języka trackiego lub dackiego i oznaczała bagnisko, prawdopodobnie z uwagi na lokalizację tuż nad brzegiem rzeki Timis. Świetność miejsca przypada na II i III wiek.
Do ostatnich lat badacze nie prowadzili badań wokół rzymskich fortów - skupiali się na ich wnętrzu. Nowe podejście związane jest z coraz szerszym trendem w archeologii - archeologią krajobrazu i badaniem zabytków w szerszym kontekście geograficznym. Podobne badania prowadzi misja kierowana przez dr Agnieszkę Tomas z UW wokół obozu legionowego w Novae koło miasta Swisztow, a także siostrzany projekt badań rzymskiego krajobrazu archeologicznego w gminie Ljubuski, prowadzony przez doktoranta z IA UW, Tomasza Dziurdzika.
Przedsięwzięcie „Tibiscum (Rumunia) i jego terytorium wiejskie w okresie rzymskim” finansowane jest przez MNiSW ze środków budżetowych na naukę w latach 2014-2016. Projekt wsparła technicznie firma Mexstal. Ostatni sezon prac odbył się w marcu i w kwietniu 2016 r.
PAP - Nauka w Polsce
szz/ agt/
Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.
