Umiędzynarodowienie nauki szybsze niż oczekiwano

Badania wykazały, że jeszcze w 1990 r. jedynie 10 proc. artykułów autorstwa wielu osób powstawało w ramach międzynarodowych zespołów.

„W XX w. mieliśmy narodowe systemy prowadzenia badań naukowych. W tym wieku systemy te coraz bardziej przekształcają się w system globalny” - tłumaczy prof. Caroline Wagner z Ohio State University, która brała udział w badaniach nad umiędzynarodowieniem nauki.

Jak podkreśliła prof. Wagner podczas spotkania American Association for the Advancement of Science, jednym z najbardziej zaskakujących wyników badania było dla niej to, że stopień współpracy międzynarodowej wzrósł we wszystkich analizowanych dyscyplinach.

Przedmiotem badań prof. Wagner i jej współpracowników było sześć dyscyplin: astrofizyka, logika matematyczna, nauka o polimerach, sejsmologia, gleboznawstwo oraz wirusologia. We wszystkich dyscyplinach wzrosła liczba krajów, z których pochodzą publikujący autorzy; pomiędzy 1990 a 2013 r. pojawiło się w nich od 18 do 60 nowych narodowości.

Wzrost poziomu współpracy międzynarodowej nie był udziałem jedynie badaczy z obszarów takich jak np. fizyka, którzy muszą dzielić się dostępem do drogiego sprzętu. Wagner zwraca uwagę na to, że najszybciej rozwijającą się dziedziną okazało się gleboznawstwo, w którym zanotowano wzrost o 550 proc. w poziomie współpracy naukowców z różnych krajów.

„Sposób prowadzenia badań nie determinuje modelu współpracy - niezależnie od tego jak pracują naukowcy, coraz chętniej współpracują oni ponad granicami” - przekonuje Wagner.

Najwięcej krajów brało z kolei udział w badaniach wirusologicznych. Prof. Wagner zaznacza, że w tym wypadku nie jest to współpraca wynikająca z konieczności dzielenia drogiego sprzętu, lecz z tego, że „problemy takie jak HIV/AIDS, ebola czy Zika są miedzynarodowe i postęp w walce z nimi wymaga dzielenia się informacjami ponad granicami”.

„Nauka jest teraz globalnym przedsięwzięciem” - podsumowuje badaczka. (PAP)

kflo/ mrt/