Nauka dla Społeczeństwa

29.03.2024
PL EN
23.02.2017 aktualizacja 23.02.2017

Ziemia Lubuska ostoją kani rudej w naszym kraju

Przecinająca woj. lubuskie dolina środkowej Odry i jej okolice są królestwem kani rudej, jednego z najpiękniejszych ptaków drapieżnych w Europie. Świadczy o tym wysoka liczebność oraz duże zagęszczenie par gniazdujących na tym obszarze.

Niekiedy gniazda oddalone są od siebie zaledwie o kilkaset metrów, co zdarza się głównie na terenach wyjątkowo sprzyjających tym drapieżnikom - poinformował PAP Michał Bielewicz z Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Gorzowie Wlkp.

Podobnie jak większość ptaków drapieżnych, kania ruda jest objęta ścisłą ochroną, a jej populacja monitorowana przez specjalistów, m.in. z gorzowskiej dyrekcji RDOŚ.

"Z naszych obserwacji wynika, że dolinę środkowej Odry w okresie lęgowym zasiedla ponad 30 par tych ptaków. To bardzo dużo, najwięcej w kraju. Ewenementem jest także obszar Nadleśnictwa Międzyrzecz, gdzie na pow. 206 km2 gniazduje 8-10 par, w tym niemal połowa w jednym z leśnictw obejmującym zaledwie 18 km2" - powiedział PAP Bielewicz.

Obecnie liczebność "lubuskiej" populacji kani rudej szacuje się 90 par lęgowych. Najłatwiej spotkać ją w dolinach Odry i Warty oraz w okolicach Sulęcina, Bledzewa, Trzciela, Rzepina czy Ośna Lubuskiego.

W Polsce kania ruda jest gatunkiem nielicznym, z ograniczonym zasięgiem występowania do zachodniej i północno-wschodniej części kraju. Wielkość krajowej populacji jest szacowana na 1000 - 1400 par lęgowych.

Kania ruda należy do migrantów krótkodystansowych, gdyż jej zimowiska znajdują się na zachodzie Europy, głównie we Francji, Hiszpanii oraz Portugalii. Ze względu na niewielką odległość, jaką dzieli nasz kraj od zimowisk, ptaki mogą przylatywać do Polski bardzo wcześnie, niekiedy już w lutym, choć na ogół pojawiają się w marcu. Zaraz po przylocie zajmują rewir, przystępują do toków i budowy gniazda.

Warto dodać, że Europę zasiedla 95 proc. światowej populacji kani rudej, co czyni ten gatunek typowym endemitem naszego kontynentu.

Poza obszarem Europy, areał lęgowy kani rudej ogranicza się do niewielkiej części północno-zachodniej Afryki oraz Kaukazu. Liczebność światowej populacji szacowana jest na 19 – 32 tys. par lęgowych.

Ten okazały drapieżnik jest większy od znacznie powszechniejszego myszołowa, z którym często dzieli tereny łowieckie. Kania ruda poluje wyłącznie na terenach otwartych.

Rozpiętość skrzydeł kani rudej sięga 150 – 170 cm, a długość ciała 60 - 75 cm. W upierzeniu dominuje barwa rdzawa, szczególnie jasno rudy jest wierzch ogona.

"Z reguły ptaki szponiaste nie budzą wielkiego zachwytu swymi barwami. Jednak śmiało można powiedzieć, że kania ruda pod tym względem jest wyjątkowa, bowiem niewątpliwie należy do najpiękniej upierzonych ptaków drapieżnych Europy" - powiedział PAP Bielewicz.

Głowa kani rudej jest biała, pierś i brzuch rdzawe, delikatnie czarno kreskowane. Na skrzydłach, nawet z dużej odległości, widoczne są w locie białe, świecące plamy. To znak rozpoznawczy tego drapieżnika, podobnie jak "jaskółczo" wcięty ogon, który jest wynikiem dysproporcji długości zewnętrznych i środkowych sterówek ogona.

W Polsce siedliska lęgowe kani rudej są objęte szczególną ochroną. Wokół gniazd wyznacza się specjalne strefy ochrony - do 100 metrów, w której obowiązuje ochrona całoroczna oraz o promieniu do 500 metrów podczas okresu lęgowego. Na obszarach objętych strefami obowiązuje m.in. zakaz przebywania oraz ograniczenie wycinki drzew i krzewów. Aktualnie w woj. lubuskim funkcjonuje około 30 takich stref.

Ochronę tego gatunku, oprócz prawa krajowego, sankcjonuje również Dyrektywa ptasia Unii Europejskiej.

PAP - Nauka w Polsce

mmd/ zan/

Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.

Copyright © Fundacja PAP 2024