Praca doktorska Stephena Hawkinga dostępna w interencie

Pracę „Properties of expanding universe”, czyli "Właściwości rozszerzających się wszechświatów”, Hawking ukończył w październiku 1965 roku. Najbardziej interesującą częścią pracy jest ta mówiąca o możliwości istnienia czarnych dziur.

Praca doktorska Hawkinga była budzącym największe zainteresowanie dokumentem w zbiorach Cambridge (od roku 2016 pytano o nią 199 razy, o drugi pod względem popularności dokument – 13 razy). Dotychczas za jej skopiowanie chętni musieli płacić bibliotece uniwersyteckiej 65 funtów (mogli też przyjechać i przeczytać na miejscu). Od poniedziałku sieciową wersję (https://doi.org/10.17863/CAM.11283) przeczytały już dziesiątki tysięcy osób.

"Wspaniale jest usłyszeć, jak wiele osób jest zainteresowanych ściągnięciem mojej pracy - mam nadzieję, że się nie rozczarują teraz, kiedy w końcu uzyskali do niej dostęp” - zadeklarował Hawking.

Wyraził przy tym nadzieję, że otwierając dostęp do doktoratu, zainspiruje ludzi na całym świecie do tego, aby "patrzyli w gwiazdy, a nie pod nogi; zastanowili się nad naszym miejscem we Wszechświecie i próbowali zrozumieć kosmos". "Każdy na świecie powinien mieć wolny, nieskrępowany dostęp nie tylko do moich badań, ale także do badań każdego wielkiego i dociekliwego umysłu w całym zakresie ludzkiego zrozumienia" - powiedział naukowiec.

Przypomniał, że każde pokolenie czerpie z dorobku tych, którzy żyli wcześniej. "Tak samo ja, jako młody doktorant w Cambridge, inspirowałem się pracami Isaaca Newtona, Jamesa Clerka Maxwella i Alberta Einsteina" - dodał.

Stephen Hawking – astrofizyk, kosmolog i fizyk teoretyk - urodził się 8 stycznia 1942 w Oksfordzie. Studiował nauki przyrodnicze na Oksfordzie, jednak doktorat zrobił w Cambridge. W roku 1963 rozpoznano u niego powodującą postępujący paraliż chorobę – stwardnienie zanikowe boczne. Lekarze twierdzili, że ma przed sobą tylko dwa lata życia. 54 lata później wciąż żyje – nikt dotąd nie żył tak długo ze stwardnieniem zanikowym bocznym. To dzięki pracy naukowej i Jane Wilde, jego przyszłej żonie, nie uległ alkoholizmowi i depresji, grożącym mu po rozpoznaniu śmiertelnej choroby.

W roku 1974 opublikował teorię czarnych dziur, zajmował się także zagadnieniem grawitacji kwantowej.

Jest autorem książek popularnonaukowych - najbardziej znana to „Krótka historia czasu” opublikowana w 1988 (sprzedało się ponad 10 milionów egzemplarzy, na liście bestsellerów utrzymała się przez 237 tygodni). Poruszający się na wózku i mówiący dzięki syntezatorowi mowy Hawking stał się wręcz archetypem naukowca – pojawiał się w książkach, komiksach, grach komputerowych piosenkach raperów, a nawet reklamach telewizyjnych i serialu animowanym „Simsonowie”. Jest bohaterem niezliczonych memów. Zespół Pink Floyd użył próbek jego syntetycznego „głosu” na płycie „Division Bell”. W roku 2014 powstał też poświęcony mu film fabularny „Teoria wszystkiego”(w roli Hawkinga wystąpił Eddie Redmayne.)

Władze Uniwersytetu Camridge zamierzają nakłonić także innych byłych akademików do udostępnienia swoich prac w sieci.(PAP)

autor: Paweł Wernicki

pmw/ agt/