21 kwietnia - Światowy Dzień Kulika
Fot. Fotolia
Na świecie jest 8 gatunków kulików, z tego najprawdopodobniej dwa gatunki należy uznać za wymarłe - to kulik eskimoski i kulik cienkodzioby. Nie były one obserwowane od dziesięcioleci. Światowy Dzień Kulika obchodzimy w sobotę 21 kwietnia.
Celem tej inicjatywy jest zwrócenie uwagi społeczeństwa na temat trudnej sytuacji tej grupy ptaków na całym świecie.
W Europie do lęgów przystępuje kulik wielki. W skali kontynentu jest to gatunek narażony na wyginięcie i znajduje się na Europejskiej Czerwonej Liście Ptaków - przypomniał w materiale przesłanym PAP zaangażowany w ochronę tego gatunku Dominik Krupiński z Towarzystwa Przyrodniczego "Bocian".
W Polsce kulik wielki jest gatunkiem objętym ochroną. Krajowa populacja gatunku gwałtownie zmniejsza liczebność. Jeszcze w roku 2003 szacowano ją na 650–700 par, obecnie nie przekracza 200-300 par, co oznacza spadek o ponad 50 proc. w ciągu 10 lat.
Optymalnymi siedliskami kulika wielkiego są rozległe łąki w dolinach rzecznych na Równinie Kurpiowskiej oraz w dolinach takich rzek jak: Noteć, Biebrza, Omulew oraz Bug.
Gniazdo kulika wielkiego to płytki dołek wygrzebany w darni traw. Samica w kwietniu lub na początku maja składa cztery jaja. Dzięki maskującemu ubarwieniu są one słabo widoczne.
Pisklęta są zagniazdownikami - od razu po wykluciu są w stanie podążać za rodzicami. W pierwszych dniach po wykluciu są przez nie ogrzewane.
Kulik wielki odżywia się przede wszystkim bezkręgowcami: dżdżownicami, owadami, pająkami. Długim dziobem może zbierać ofiary z powierzchni roślin, ale także wyszukiwać je w ziemi, czy wyciągać spod wody.
Zagrożeniem dla lęgów kulików wielkich są prace agrotechniczne prowadzone na łąkach w okresie lęgowym, w czasie których wiele gniazd jest niszczonych. Pisklęta giną najczęściej w okresie sianokosów. Część lęgów kulików pada też łupem drapieżników. Gniazda z jajami są plądrowane przez ptaki krukowate, lisy oraz wałęsające się psy.
Niekorzystne dla kulików jest uproduktywnienie łąk poprzez wielokrotne nawożenie i wylewanie gnojowicy. Na takich łąkach znacznie zmniejsza się liczba bezkręgowców, które stanowią główne źródło pokarmu tych ptaków. Więcej informacji nt. gatunku i jego ochrony można znaleźć na stronie http://ochronakulika.pl/
PAP - Nauka w Polsce
zan/ ekr/
Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.
