Zbigniew Nosowski doktorem honoris causa Uniwersytetu Szczecińskiego

"Wybierając na Wydziale Filologicznym kandydata do tej godności kierowaliśmy się przede wszystkim wartościami humanistycznymi, otwartością na drugiego człowieka i umiejętnością prowadzenia dialogu na bardzo szerokiej płaszczyźnie" – powiedział podczas czwartkowej uroczystości rektor Uniwersytetu Szczecińskiego, prof. Edward Włodarczyk.

Władze uczelni godność doktora honoris causa przyznały Nosowskiemu "w uznaniu za wkład w rozwój wolnego dziennikarstwa w Polsce i zasługi dla budowy społeczeństwa obywatelskiego, a także za zasługi dla dialogu polsko-żydowskiego oraz ekumenicznego".

Działanie grupy medialnej, kierowanej przez Nosowskiego polega na uprawianiu "dobrego dziennikarstwa" – zaznaczył promotor doktoratu, prof. Andrzej Skrendo. Wskazał, że jest to dziennikarstwo, "oparte na wyraźnej światopoglądowej tożsamości, ale nie dające sobie przyzwolenia na cyniczne uczestnictwo w bieżącej grze politycznej, reagujące na codzienne zdarzenia, ale zarazem zainteresowane zaspokajaniem i wykształceniem potrzeb na najwyższej próby publicystykę i esej".

Zbigniew Nosowski podkreślił, że wyróżnienie przyjął "po długim wahaniu". "Rozumiem, że dotyczy ono nie tyle mojej osoby, ile środowiska, którego pracami (a precyzyjnie mówiąc, częścią prac) mam obecnie zaszczyt kierować" – wyjaśnił.

Nosowski odniósł się do swojego rozumienia człowieka. Nawiązując do idei personalizmu francuskiego filozofa Emmanuela Mouniera wskazał, że "jest chyba coś takiego w doświadczeniu współbycia z cierpiącymi – nie współczucia, lecz właśnie współbycia – co ma moc kształtowania wrażliwości, dojrzałości i mądrości".

"Współbycie zatem to klucz do międzyludzkich relacji. Drugi człowiek potrzebuje mnie, mojego czasu – o wiele bardziej niż mojej pomocy, czy moich pieniędzy. Współbycie to także klucz do budowy społeczeństwa głęboko ludzkiego, które musi zakładać wzajemny szacunek i współistnienie ludzi różnych ras, narodów, wyznań, przekonań i orientacji – +zarówno wierzących w Boga będącego źródłem prawdy, sprawiedliwości, dobra i piękna, jak i nie podzielających tej wiary+" – powiedział Nosowski, przytaczając fragment preambuły Konstytucji RP.

"Chciałbym móc powiedzieć w tej szacownej sali Senatu dostojnego Uniwersytetu Szczecińskiego, że człowiek to brzmi… jak zaproszenie. Że kluczową sprawą w życiu jest dostrzeżenie, iż człowiek to nie tylko +ja+, lecz także, a właściwie przede wszystkim +drugi+. Że drugi człowiek to zaproszenie do współbycia. (…) Człowiek brzmi zatem jak zaproszenie do relacji, zaproszenie do nawiązania więzi" – podkreślił Nosowski.

Urodzony w 1961 Zbigniew Nosowski jest absolwentem socjologii i teologii. Od 1989 jest redaktorem "Więzi", od 2001 – redaktorem naczelnym pisma, a od 2008 r. dyrektorem programowym Laboratorium "Więzi", niezależnego ośrodka analityczno-badawczego o charakterze interdyscyplinarnym, służącego umacnianiu aksjologicznych fundamentów społeczeństwa obywatelskiego.

Jest autorem książek m.in. "Parami do nieba. Małżeńska droga świętości", "Szare a piękne. Rekolekcje o codzienności", "Polski rachunek sumienia z Jana Pawła II" i "Krytyczna wierność. Jakiego katolicyzmu Polacy potrzebują". W latach 2001 i 2005 był świeckim audytorem Synodu Biskupów w Watykanie. W latach 2002-2008 pełnił funkcję konsultora Papieskiej Rady ds. Świeckich. Współprzewodniczy Polskiej Radzie Chrześcijan i Żydów, jest też rzecznikiem prasowym Inicjatywy "Zranieni w Kościele". W 2005 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2012 r. - Krzyżem Oficerskim tego Orderu. 

PAP - Nauka w Polsce, Elżbieta Bielecka

emb/ ekr/