Tegoroczny zasięg lodu w Arktyce na 7. miejscu wśród najmniejszych w historii
Fot. Fotolia
Naukowcy z NASA ustalili, że zasięg arktycznego lodu morskiego osiągnął 13 marca 2019 roku swoje roczne maksimum – i była to siódma najniższa wartość w historii pomiarów.
Wprawdzie zasięg lodu morskiego w sezonie zimowym 2019 nie był na tyle niski, by pobić kolejny rekord, ale nie oznacza to wcale, że arktyczna pokrywa lodowa odnawia się – zastrzegają badacze z NASA oraz amerykańskiego Narodowego Centrum Danych Śniegu i Lodu.
Z ich obliczeń wynika, że tegoroczny maksymalny zasięg z 13 marca wyniósł 14,78 mln kilometrów kwadratowych lodu morskiego. To o 860 tys. km kw. mniej niż średnie maksimum z lat 1981-2010.
Rok 2019 trafił więc na siódme miejsce, razem z rokiem 2007, wśród tych o najniższych w historii pomiarów satelitarnych maksymalnych zakresów lodu morskiego w Arktyce.
Każdego roku w miesiącach jesiennych i zimowych arktyczny lód morski powiększa swoją powierzchnię i grubość. Maksymalne rozmiary odnotowywane są zwykle między końcem lutego a początkiem kwietnia. Podczas wiosny i lata pokrywa lodowa kurczy się i staje się coraz cieńsza, by we wrześniu sięgnąć swego rocznego minimum.
Z pomiarów z ostatnich 40 lat jasno wynika, że zasięg lodu morskiego w Arktyce zarówno w miesiącach zimowych, jak i letnich stopniowo zmniejszał się. Maksimum z marca 2019 nie wpasowuje się wprawdzie w ciąg rekordowo niskich zakresów lodu odnotowywanych od 2015 roku, ale jak podkreślają naukowcy, nie należy łudzić się, że spadkowy trend odwraca się.
”Choć w tym roku nie padł rekord, maksimum nadal wskazuje na stopniowe zmniejszanie się morskiego lodu podczas zimy. Temperatury w Arktyce były nieco wyższe od średniej i Morze Beringa straciło dużo lodu, ale ta zima nie była tak ekstremalna i nie miała tak dramatycznego przebiegu jak w ostatnich latach, gdy zasięgi okazywały się rekordowo niskie” – mówi Melinda Webster, badająca lód morski w amerykańskim Centrum Lotów Kosmicznych im. Goddarda w stanie Maryland.
Wskutek rosnących od lat temperatur arktyczny lód morski staje się też coraz cieńszy. Starsza i grubsza warstwa wieloletniego lodu morskiego, która utrudniała topnienie pozostałego lodu, w większości już zniknęła. Wcześniejsze badanie, przeprowadzone przez Rona Kwoka z Laboratorium Napędu Odrzutowego NASA, dowiodło, że 70 proc. obecnej pokrywy stanowi lód sezonowy, który zimą szybko przyrasta, a latem topi się.
Kwok jest zdania, że utrata lodu wieloletniego na rzecz sezonowego już w dużym stopniu zmieniła pokrywę lodową Arktyki.
„Ten młodszy lód jest cieńszy i szybciej przyrasta zimą, więc inaczej reaguje na pogodę. Nie oznacza to, że nie zobaczymy w kolejnych latach nowych rekordowo niskich zasięgów lodu latem czy zimą, ale zmienność (tych wartości) będzie większa” – podsumowuje naukowiec. (PAP)
dwo/ agt/
Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.
