Brakujące ogniwo w ewolucji wielorybów
<p> Płetwal błękitny jest największym zwierzęciem, jakie kiedykolwiek pojawiło się na Ziemi. Jednak ten ogromny ssak żywi się niezwykle drobnymi skorupiakami o nazwie kryl. Jest to możliwe dzięki skomplikowanym filtrom, które umożliwiają odcedzanie krylu z wody morskiej.</p> <p> Skamieniałość Coronodon havensteini - sprzed 30 mln lat - pozwala na zrozumienie, w jaki sposób wyewoluował ten sposób odżywiania.</p> <p> Naukowcy od dawna spierali się, czy walenie najpierw były bezzębnymi zasysaczami krylu, czy może raczej ich zęby przekształciły się w filtry. Analiza skamieniałości Coronodon havensteini zdaje się sugerować, że miejsce miało raczej to drugie.</p> <p> Jak wyjaśnia Jonathan Geisler z New York Institute of Technology College of Osteopathic Medicine (USA), wyniki badań skamieniałości dowodzą, że wczesne, uzębione walenie używały przestrzeni śródzębowych do odcedzania krylu. Stopniowo, w ciągu milionów lat, ich miejsce zajęły fiszbiny, które występują u dzisiejszych waleni fiszbinowców.</p> <p> Naukowcy podkreślają, że skamieniałość Coronodon havensteini jest formą pośrednią na tej drodze, dzięki czemu możliwe jest zrekonstruowanie całego procesu ewolucyjnego. (PAP)</p> <p> krx/ ekr/</p>
Płetwal błękitny jest największym zwierzęciem, jakie kiedykolwiek pojawiło się na Ziemi. Jednak ten ogromny ssak żywi się niezwykle drobnymi skorupiakami o nazwie kryl. Jest to możliwe dzięki skomplikowanym filtrom, które umożliwiają odcedzanie krylu z wody morskiej.
Skamieniałość Coronodon havensteini - sprzed 30 mln lat - pozwala na zrozumienie, w jaki sposób wyewoluował ten sposób odżywiania.
Naukowcy od dawna spierali się, czy walenie najpierw były bezzębnymi zasysaczami krylu, czy może raczej ich zęby przekształciły się w filtry. Analiza skamieniałości Coronodon havensteini zdaje się sugerować, że miejsce miało raczej to drugie.
Jak wyjaśnia Jonathan Geisler z New York Institute of Technology College of Osteopathic Medicine (USA), wyniki badań skamieniałości dowodzą, że wczesne, uzębione walenie używały przestrzeni śródzębowych do odcedzania krylu. Stopniowo, w ciągu milionów lat, ich miejsce zajęły fiszbiny, które występują u dzisiejszych waleni fiszbinowców.
Naukowcy podkreślają, że skamieniałość Coronodon havensteini jest formą pośrednią na tej drodze, dzięki czemu możliwe jest zrekonstruowanie całego procesu ewolucyjnego. (PAP)
krx/ ekr/
Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.