Koniec czwartego sezon badań przy kościele św. Jakuba w Toruniu

Prace w dużym stopniu zdominowało rozpoznawanie kolejnych kwater dawnego cmentarza. Większość pochówków nie zawierała wyposażenia, zatem ich datowanie jest utrudnione. Przypuszczalnie większość z nich pochodzi z okresu nowożytnego oraz przełomu późnego średniowiecza i nowożytności. Ogółem wyróżniono na stanowisku 39 pochówków. Ciekawostkę stanowią cztery mogiły podwójne, gdzie umieszczono osoby dorosłe wraz z dziećmi.

„Zaskoczeniem jest odkrycie - po raz pierwszym na tym stanowisku - w warstwach cmentarnych aż trzech ossuariów, czyli skupisk kości wielu ludzi. Znajdowały się w ścisłym sąsiedztwie przypór kościoła” – wyjaśnia Anna Cicha, doktorantka Instytutu Archeologii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Ossuaria te stanowią pochówki wtórne. Podczas wykonywania kolejnych wkopów grobowych oraz w trakcie powtarzanych co jakiś czas niwelacji terenu wokół kościoła, pozyskiwano wiele luźnych kości z pochówków już zniszczonych.

„Zwyczajowo chowano je potem z powrotem we wspólnej mogile – w tym wypadku był to zapewne po prostu wykop bez dodatkowej obstawy czy pojemnika, gdzie kości zostały po prostu wrzucone” – mówi Cicha.

Oprócz potężnych kamiennych fundamentów kościoła, archeologom udało się rozpoznać kolejne partie przejścia łączącego kościół w klasztorem w okresie nowożytnym.

„Jego plan widoczny jest na XVIII- wiecznym rysunku autorstwa Jerzego Fryderyka Steinera. Co ciekawe, wyniki prac archeologicznych pokazują, że faktyczny przebieg tego przejścia różni się nieco od – przyjmowanego dotąd bez większych wątpliwości – planu Steinera” – dodaje Cicha.

Tegoroczne badania kończą prace w strefie najbliższej prezbiterium kościoła. W kolejnych sezonach archeolodzy szczególnie chcieliby skupić się na rozpoznawaniu zachodniej części świątyni.

Był to już czwarty sezon badań przy tym jednym z najstarszych i najpiękniejszych kościołów Torunia. Świątynia ta, ufundowana w roku 1309, nieprzerwanie od momentu powstania pełni funkcję kościoła parafialnego dla Nowego Miasta Torunia (w latach 1557-1667 była to parafia ewangelicka). Przez kilka wieków stanowiła także kościół klasztorny dla pobliskiego konwentu cysterek-benedyktynek, później benedyktynek.

Badaniami archeologiczno-architektonicznymi prowadzonymi przy kościele od roku 2008 kieruje dr hab. Krystyna Sulkowska-Tuszyńska, prof. UMK z Instytutu Archeologii UMK.

PAP - Nauka w Polsce

szz/ agt/