Nauka dla Społeczeństwa

29.03.2024
PL EN
04.06.2015 aktualizacja 04.06.2015

Polscy konserwatorzy od 20 lat w Marina El-Alamein

Fot. materiały prasowe Fot. materiały prasowe

Do 8 czerwca w Muzeum Narodowym w Aleksandrii można oglądać wystawę poświęconą dwudziestoleciu działalności Polsko-Egipskiej Misji Konserwatorskiej w Marina el-Alamein – starożytnym mieście sprzed 2 tys. lat.

Stanowisko archeologiczne w dzisiejszej Marinie el-Alamein w Egipcie położone jest na wybrzeżu Morza Śródziemnego, 100 km na zachód od Aleksandrii. To rozległe relikty antycznej osady portowej. Naukowcy nie mają pewności, jak miasto nazywało się w starożytności. Na podstawie opisów sporządzonych przez geografów antycznych można przypuszczać, że było to grecko-rzymskie miasto Antiphrai i port Leukaspis. Podczas badań archeologicznych ustalono, że rozwijało się ono od II wieku p.n.e. do VI wieku n.e. Z tego czasu pochodzą liczne domy mieszkalne, budowle publiczne, magazyny portowe, ulice i place. Wydobyto na światło dzienne również kościół i rozległą nekropolę. Stanowisko odkrył dla nauki w 1986 r. prof. Wiktor A. Daszewski z Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej UW (CAŚ UW), gdy podczas prac budowlanych zaczęto odsłaniać relikty zabytkowych budowli.

„Prace naszej misji, utworzonej w 1995 r. przez prof. Stanisława Medekszę z Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej, nie były pierwszymi działaniami konserwatorskimi na tym stanowisku; podejmowano je nieomal od odkrycia. Są natomiast najbardziej systematycznymi, długotrwałymi, konsekwentnie prowadzonymi przez dwa dziesięciolecia” – wyjaśnia PAP prof. Rafał Czerner, który obecnie jest kierownikiem projektu konserwatorskiego w Marina El-Alamein.

Zdaniem prof. Czernera przeglądowa wystawa i towarzyszący jej otwarciu wykład ukazały ogrom pracy, jaką wykonał międzynarodowy zespół. „Marina el-Alamein sprzed konserwacji i dzisiejsza różnią się wyraźnie. Można chyba powiedzieć, że uratowaliśmy to wspaniałe starożytne miasto” – dodaje.

W ciągu dwudziestu lat pracy Misji Konserwatorskiej na stanowisku prowadzono badania architektoniczne i archeologiczne. Podjęto się też konserwacji licznych pozostałości zabytkowych budowli. Częściowo zrekonstruowano fragmenty portyków, dokonując tzw. anastylozy, czyli ustawienia na powrót przewróconych kolumn, zabezpieczono mury domów i grobowców. Wymienione działania mają w przyszłości przyczynić się do udostępnienia stanowiska dla ruchu turystycznego.

Misja Konserwatorska działa od 1995 roku, pod auspicjami CAŚ UW, a jej współorganizatorami są Egipska Najwyższa Rada Starożytności i Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej. Współpracują z nią Międzyuczelniany Instytut Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki, a także Katedra Studiów Porównawczych Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Na stanowisku działa też równolegle druga misja CAŚ UW, zajmująca się badaniami archeologicznymi. O pracach Polaków w tym miejscu pisaliśmy w naszym serwisie wielokrotnie – np. tutaj.

PAP - Nauka w Polsce

szz/ mrt/

Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.

Copyright © Fundacja PAP 2024