Dwunastomiesięczne dzieci, które uczestniczyły w takich zajęciach wraz z rodzicami, częściej się uśmiechały, sprawniej komunikowały z otoczeniem oraz były bardziej wyczulone na bodźce muzyczne.

Swoje badania naukowcy z Uniwersytetu McMaster prowadzili wśród dzieci i rodziców, którzy przez sześć miesięcy raz w tygodniu uczęszczali na jedne z dwóch rodzajów zajęć muzycznych. Pierwsze polegały na interaktywnym tworzeniu muzyki oraz uczeniu się krótkich kawałków kołysanek i rymowanek, a także wspólnym graniu na instrumentach perkusyjnych. Podczas drugich zajęć maluchy bawiły się z rodzicami przy różnych stanowiskach z zabawkami przy jednoczesnym słuchaniu utworów z popularnej serii "Baby Einstein".

Gdy naukowcy porównali później reakcje mózgów dzieci z obu grup zauważyli, że maluchy z aktywnej grupy szybciej i częściej reagowały na dźwięki muzyczne w porównaniu z grupą, której kontakt z muzyką był bierny.

"Dzieci, które brały udział w interaktywnych zajęciach wcześniej wykazywały wrażliwość na cechy dźwięku - mówi autorka badań Laurel Trainor. - Preferowały na przykład wersję utworu fortepianowego, który utrzymywał się w tonacji, nad wersję, która zawierała dźwięki poza tonacją. Nie zaobserwowaliśmy tego u dzieci, które podczas zajęć były bierne".

Większą niespodzianką okazały się jednak różnice niezwiązane z muzyką. Dzieci z aktywnej grupy stały się bardziej komunikatywne (co przejawiało się m.in. w machaniu przy pożegnaniach czy wskazywaniu przedmiotów znajdujących się poza zasięgiem). Ponadto maluchy częściej się uśmiechały, łatwiej było je uspokoić oraz były mniej rozdrażnione, gdy znajdowały się w nowej dla siebie sytuacji lub gdy coś szło nie po ich myśli.

"Większość wcześniejszych badań związanych z ekspozycją na muzykę koncentrowała się na starszych dzieciach. Nasze wyniki sugerują, że mózg małego dziecka może być pod tym względem szczególnie plastyczny" - komentuje Trainor.

PAP - Nauka w Polsce

koc/ agt/  bsz