Naukowcy z Cambridge University (Wielka Brytania) twierdzą, że określone rodzaje muzyki są charakterystyczne dla poszczególnych okresów życia i współgrają z aktualnymi potrzebami psychicznymi człowieka. Wraz z wiekiem gust muzyczny stopniowo zmienia się i łagodnieje.

Według badaczy ulubiona muzyka stanowi ważną część ludzkiej osobowości i istotne tło dla przełomowych momentów jego egzystencji: walki o autonomię, poszukiwania własnej tożsamości, dążenia do identyfikacji z grupą i bycia akceptowanym oraz realizacji potrzeby związanej z informowaniem otoczenia o upodobaniach intelektualnych, statusie i emocjach.

Na podstawie zebranych w ciągu 10 lat danych naukowcy wyróżnili pięć kategorii obejmujących różne gatunki muzyczne o pewnych wspólnych właściwościach (poziomie głośności i złożoności): intensywną, współczesną, łagodną, wyrafinowaną i bezpretensjonalną. Następnie określili, jaka kategoria przeważa wśród przedstawicieli konkretnych grup wiekowych i dlaczego.

Badacze uznali, że muzyka zaczyna nabierać dla człowieka dużego znaczenia w okresie nastoletnim. Młodzież zazwyczaj przeżywa wtedy gwałtowną, lecz dość krótkotrwałą fascynację utworami z kategorii intensywnej (punk, metal), bądź wkracza w erę muzyki współczesnej (pop, rap), do której upodobanie może utrzymywać się na względnie stałym poziomie przez całą młodość.

"Muzyka intensywna, postrzegana jako agresywna i charakteryzująca się głośnymi, zniekształconymi dźwiękami, jest kojarzona z buntem, towarzyszącym nastolatkom podczas walki o autonomię, która stanowi główne wyzwanie tego okresu" - mówi dr Jason Rentfrow, jeden z badaczy.

We wczesnej dorosłości dominuje kategoria współczesna, aczkolwiek pomału coraz bardziej istotna staje się kategoria łagodna, obejmująca gatunki takie, jak muzyka elektroniczna i R&B, opisywane przez badanych jako romantyczne, pozytywne emocjonalnie i odpowiednie do tańca.

"Kiedy ludzie zrealizują już potrzebę uzyskania autonomii, pojawia się następne pragnienie, aby kochać i być kochanym" - komentuje Rentfrow.

Wiek średni to najlepszy okres dla muzyki z kategorii wyrafinowanej (jazz, muzyka klasyczna) i bezpretensjonalnej (country, folk, blues). Oba rodzaje muzyki zostały określone jako pozytywne i relaksujące, choć odnoszące się do nieco innych wartości. Muzyka wyrafinowana świadczy o wysublimowanych upodobaniach, wysokim statusie i intelektualizmie, natomiast muzyka bezpretensjonalna jest łączona z sentymentem, rodziną, miłością i stratą. (PAP)

ooo/ mrt/