W Parku Narodowym „Ujście Warty” przyroda na dobre przebudziła się z zimowego letargu. Rozlewiska opuszczają gęsi polarne, a rodzime gatunki ptaków rozpoczynają sezon lęgowy. Wiosnę czuć nawet w powietrzu za sprawą żyjących w glebie mikroorganizmów.
„Wielu z nas nie raz używało określenia pachnie wiosną. Skąd pochodzi ten zapach? Otóż jest to zapach alkoholu – geosimy, wydzielanego przez glebowe bakterie: sinice i promieniowce” – wyjaśniła Agata Jirak-Leszczyńska z Parku Narodowego „Ujście Warty”.
Dodała, że w Parku Narodowym „Ujście Warty” można doświadczyć wiosny zmysłem powonienia, ale przede wszystkim za pomocą zmysłów wzroku i słuchu.
Na Polderze Północnym można podziwiać piękne geofity (tj. rośliny, której pąki znajdują się całą zimę pod powierzchnią ziemi) – śnieżyczki przebiśnieg Galathus nivalis.
Naukowa nazwa tego gatunku związana jest z barwą kwiatów oraz okresem kwitnienia. Nazwa rodzajowa Galathus pochodzi z języka greckiego od słów gala: mleko, anthos: kwiat. Nazwa gatunkowa nivalis w tłumaczeniu na polski to: śnieżny, ośnieżony. Przebiśniegi od kilkuset lat uprawiano w parkach i ogrodach.
„W naszym Parku rośliny te są zielonymi świadkami historii związanej z tutejszymi osadnikami. Ludzie sprowadzani byli na ziemie wydarte rzece Warcie by brać udział w pracach melioracyjnych. W zamian otrzymywali szereg przywilejów. Dzisiaj o ich osadnictwie świadczą pozostałości sadów, murów oraz kwitnące wiosną m.in. śnieżyczki przebiśnieg” – powiedziała Jirak-Leszczyńska.
Nadwarciańskie rozlewiska tętnią ptasim życiem. Podczas ostatniego liczenia gęsi przebywających w Parku Narodowym „Ujście Warty” zanotowano jeszcze grupy gości z północy, czyli gęsi białoczelnych i zbożowych, ale z dnia na dzień jest ich coraz mniej, gdyż odlatują na swoje tereny lęgowe położone głównie w Skandynawii i na Syberii.
„U nas zostaje jedynie gęgawa - jedyna gęś gniazdująca w Polsce. O świcie słychać ich donośne gęganie, świadczące o początku sezonu lęgowego. Można nacieszyć się również śpiewem kosów, śpiewaków, kowalików, pełzaczy, sikor, wróbli czy bębnieniem dzięciołów” – dodała Jirak-Leszczyńska.
W Parku można zaobserwować także wiele kaczek zatrzymujących się na tym terenie w drodze na swoje lęgowiska. W slangu ornitologów ich koncentracje zwane są „kaczą zupą”. W tejże "zupie" są m.in.: rożeńce, krakwy, cyraneczki, świstuny i ohary.
PAP - Nauka w Polsce
mmd/ pz/
