Toksyny występujące naturalnie w pożywieniu oraz potencjalnie szkodliwe mikroorganizmy przenoszone przez żywność mogą powodować uszkodzenia w naszych jelitach. U zdrowych ludzi takie uszkodzenia zwykle ustępują w ciągu jednego lub dwóch dni. Ale u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna zmiany mogą się utrzymywać powodując ból brzucha, krwawienie, biegunkę i inne nieprzyjemne objawy.

Choroba Leśniowskiego-Crohna jest podtypem choroby zapalnej jelit. Leczy się ją przede wszystkim lekami immunosupresyjnymi. Pacjenci doświadczają powtarzających się cykli zaostrzeń i remisji objawów żołądkowo-jelitowych. Podczas zaostrzenia ich przewody pokarmowe są usiane zmianami zapalnymi które mogą utrzymywać się przez tygodnie, a nawet miesiące.

Jak wykazały badania prowadzone na myszach przez naukowców z Washington University School of Medicine w St. Louis i Cleveland Clinic, grzyb Debaryomyces hansenii może infekować uszkodzone miejsca w jelitach, hamując proces gojenia. Grzyb ten jest obecny na przykład w serach, przetworzonym mięsie (kiełbasy) oraz piwie, winie i innych fermentowanych produktach spożywczych. Dalsze eksperymenty wykazały, że wyeliminowanie D. hansenii lekiem przeciwgrzybiczym amfoterycyną B przyspieszyło gojenie się owrzodzeń w jelitach myszy.

„Nie sugerujemy, aby ludzie przestali jeść ser i przetworzone mięso; to wykraczałoby daleko poza to, co obecnie wiemy” - powiedział pierwszy autor, dr Umang Jain, wykładowca patologii i immunologii w School of Medicine. - “Wiemy, że ten grzyb przenoszony poprzez żywność dostaje się do zaognionej, uszkodzonej tkanki i powoduje szkody. Planujemy przeprowadzić większe badanie na ludziach, aby dowiedzieć się, czy istnieje korelacja między dietą a obfitym występowaniem tego grzyba w jelicie. Jeśli tak, możliwe, że zmiana diety ograniczy ilość grzyba, a tym samym zmniejszy objawy choroby Leśniowskiego-Crohna”.

Badania próbek pobranych drogą biopsji z jelit siedmiu osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna i 10 zdrowych osób wykazały nosicielstwo D. hansenii w tkance jelitowej wszystkich siedmiu chorych, natomiast w zdrowej grupie wykryto grzyba tylko u jednej osoby.

Podczas oddzielnej analizy dotyczącej 10 pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna, obejmującej próbki tkanek zarówno z okolic jelita, które są objęte stanem zapalnym, jak i bez stanu zapalnego, naukowcy znaleźli grzyba w próbkach pobranych od wszystkich pacjentów, ale tylko w miejscach urazów i stanów zapalnych.

„Jeśli spojrzysz na próbki kału od zdrowych ludzi, ten grzyb występuje bardzo obficie” - powiedział Jain. - „Trafia do twojego ciała i z niego wychodzi. Ale ludzie z chorobą Leśniowskiego-Crohna mają defekt w barierze jelitowej, który umożliwia grzybowi dostanie się do tkanki i przeżyjcie tam. A potem czuje się on dobrze we wrzodach i miejscach zapalenia oraz zapobiega gojeniu się tych obszarów”.

Odkrycia sugerują, że wyeliminowanie grzyba może przywrócić normalne gojenie się ran i skrócić zaostrzenia. Chociaż amfoterycyna B skutecznie eliminowała grzyby w badaniach na myszach, nie jest powszechnie stosowana u ludzi, ponieważ można ją podawać tylko dożylnie. Autorzy wspólnie z chemikami opracowują skuteczny środek przeciwgrzybiczy, który można by przyjmować doustnie, a także badają, czy istnieje związek między dietą a ilością grzybów w przewodzie pokarmowym ludzi.

„Choroba Leśniowskiego-Crohna jest zasadniczo chorobą zapalną, więc nawet gdybyśmy wymyślili, jak poprawić gojenie się ran, nie bylibyśmy w stanie jej wyleczyć” - powiedział Jain. - „Ale u osób z chorobą Crohna upośledzone gojenie się ran powoduje wiele cierpienia. Jeśli uda nam się wykazać, że ograniczenie występowania tego grzyba w organizmach ludzi - poprzez zmiany w diecie lub za pomocą leków przeciwgrzybiczych - może poprawić gojenie się ran, może to wpłynąć na jakość życia w sposób, którego nie byliśmy w stanie zrobić przy bardziej tradycyjnym podejściu. "(PAP)

Autor: Paweł Wernicki

pmw/ zan/