Kiedy w danym terenie obecny jest zapach drapieżników - zwłaszcza wilka - jelenie skracają tam czas żerowania, co przekłada się na mniejszą intensywność zgryzania drzew. Obecność zapachów nie wpływa natomiast na selekcję gatunków drzew - ustalili naukowcy z ośrodków w Niemczech i Polsce.
Zapach dużych drapieżników wpływa na żerowanie jeleni - ustalili naukowcy z niemieckich ośrodków: Parku Narodowego Lasu Bawarskiego (Niemcy), Uniwersytetu w Getyndze, Uniwersytetu Albrechta i Ludwika we Fryburgu oraz z Instytutu Biologii Ssaków PAN (IBS PAN) w Białowieży.
W czasopiśmie "Behavioral Ecology" prezentują oni wyniki eksperymentu, który przeprowadzili w Lesie Bawarskim w Niemczech. Badacze sprawdzali, jak zapach dużych drapieżników wpływa na zachowanie i selekcję roślin przez jelenie. W tym celu na wydzielonych powierzchniach w zagrodach z jeleniami posadzili różne gatunki drzew, po czym umieścili tam zapach - pochodzący z moczu i odchodów - dużych drapieżników, takich jak wilk i ryś, gatunku roślinożernego - krowy. Jako czynnik kontrolny posłużyła bezzapachowa woda.
Wyniki eksperymentu pokazały, że w sąsiedztwie zapachu drapieżników - zwłaszcza wilka, jelenie żerują krócej, co zmniejsza intensywność zgryzania drzew przez jelenie. "Skala zgryzania roślin na obszarach oznaczonych zapachem wilka (gdzie użyto moczu i odchodów wilka) była o 25 proc. mniejsza, niż na obszarach kontrolnych, potraktowanych wodą" - wyjaśnia jeden z autorów publikacji, dr hab. Dries Kuijper z IBS PAN.
Obecność zapachów nie wpływała na selekcję gatunków drzew.
"Nasze badania pokazują, jak zapach dużych ssaków drapieżnych może modyfikować interakcje między roślinożercą a rośliną" - komentują na facebookowym profilu IBS PAN autorzy badania.
Nauka w Polsce - PAP
zan/ ekr/
