W roku 2013 doktor Qi Dai i jego koledzy z Vanderbilt-Ingram Cancer Center przeprowadzili badania obserwacyjne, które wskazywały na związek niskiego poziomu magnezu z niskim poziomem witaminy D. Teraz ten sam zespół potwierdził wcześniej zaobserwowaną zależność dzięki badaniu randomizowanemu VITAL.

Badanie dotyczyło 250 osób z podwyższonym ryzykiem rozwoju raka jelita grubego lub po usunięciu polipa w stadium przedrakowym (wcześniejsze badania sugerowały związek pomiędzy niedoborem witaminy D a częstszym występowaniem raka jelita grubego). Dawki magnezu i placebo dobrano do diety uczestników badania.

Jak się okazało, niedobór magnezu hamuje syntezę witaminy D. Co więcej, we właściwej dawce magnez wykazuje działanie regulacyjne - obniża zbyt wysoki poziom poziomu witaminy D, a podwyższa zbyt niski.

„Idealny” pozom witaminy D wcześniejsze badania obserwacyjne wiążą z najniższym ryzykiem chorób układu sercowo-naczyniowego. Jednak badanie VITAL nie potwierdziło zależności pomiędzy niskim poziomem witaminy D a chorobami serca.

Naukowcy z Vanderbilt zainteresowali się rolą magnezu poszukując przyczyn niedoborów witaminy D – jej poziom w przypadku niektórych osób nie podnosił się nawet po wysokich dawkach suplementów.

Niedobór witaminy D jest częstym zjawiskiem, zwłaszcza zimą, gdy brakuje światła słonecznego potrzebnego do jej powstawania w skórze.

Wcześniejsze badania wiążą niedobór witaminy D z wieloma chorobami. Przyjmowanie jej suplementów jest bardzo rozpowszechnione, natomiast mniejszą uwagę zwraca się na niedobór magnezu. W USA zbyt niski poziom tego pierwiastka ma około 80 proc. populacji.

Pokarmy zawierające dużo magnezu to na przykład ciemnozielone warzywa liściowe (w tym brokuły), fasola, produkty pełnoziarniste, gorzka czekolada, tłuste ryby w rodzaju łososia, orzechy oraz awokado.(PAP)

Autor: Paweł Wernicki

pmw/ agt/