Naukowcy sprawdzający dane nt. migracji płetwali i warunki w obrębie Prądu Kalifornijskiego i uznali, że zwierzęta niemal idealnie dopasowywały czas i trasę migracji do okresów i miejsc występowania największej ilości kryla z poprzednich lat, a nie do dostępności kryla w danym roku. To sugeruje, że lokalizują ofiarę, polegając na pamięci, i wracają do stabilnych żerowisk, które w przeszłości dobrze się sprawdziły, ale mogą mieć trudności z dostosowaniem się do zmian w ekosystemach.

Wyniki opisano w „Proceedings of the National Academy of Sciences”.

„Wiemy, że wiele gatunków migruje na lądzie, od reniferów w Arktyce po gnu na Serengeti, i zwiększa tym szanse przetrwania, starannie dobierając tempo i czas migracji w celu znalezienia pożywienia, dostępnego sezonowo, zamiast po prostu przemieszczać się od punktu A do B” - powiedziała Briana Abrahms z NOAA Southwest Fisheries Science Center w Monterey, główna autorka badania.

Płetwale wydają się stosować tę samą strategię, wspieraną przez ich pamięć. „Te długowieczne, wielce inteligentne zwierzęta podejmują decyzje na podstawie oczekiwań, gdzie i kiedy pożywienie będzie dostępne” - dodała.

Badanie podejmuje pytanie, co stanie się z populacją, jeśli zmieniające się warunki klimatyczne spowodują, że dostępność pożywienia będzie odbiegała od oczekiwań waleni.

Naukowcy wykorzystali dane z 10 lat pochodzące z Marine Mammal Institute na Oregon State University, aby określić ruchy 60 osobników, a następnie porównali je z satelitarnymi danymi dotyczącymi produktywności oceanu.

Płetwal błękitny, uznawany za największe zwierzę na Ziemi, może osiągać długość nawet 33 metrów, jednak nadal niewiele o nim wiadomo. Ok. 2,5 tys. osobników ze światowej populacji liczącej 10 tys. sztuk spędza czas u zachodniego wybrzeża obu Ameryk. Są znane jako wschodnia populacja Północnego Pacyfiku. Migrują od Alaski po równik, a lato i jesień spędzają u Zachodniego Wybrzeża Stanów Zjednoczonych. (PAP)

mrt/ zan/