Badania astronomów z USA, Francji, Turcji i Kanady bazują na danych z obserwacji wykonanych przez orbitalne Obserwatorium Keplera. Analiza zmian jasności gwiazdy odległej o 1500 lat świetlnych, noszącej oznaczenie KIC 12557548, wskazuje na oznaki istnienia planety okrążającej ją co 15,7 godziny.

Z takim okresem planeta przechodzi przed gwiazdą, regularnie powodując osłabienie jej światła. Obserwowane tranzyty planety charakteryzują się jednak różnicami w osłabieniu światła gwiazdy. Głębokość osłabienia różni się od 1,3 proc. do poniżej 0,2 proc. Takich różnic nie można wyjaśnić istnieniem pojedynczego obiektu.

Zespół kierowany przez Saula Rappaporta z MIT Kavli Institute (USA), przeanalizował różne możliwe scenariusze. Wykluczono możliwość istnienia podwójnej planety lub podwójności gwiazdy, natomiast najbardziej do wyników obserwacji pasuje inna hipoteza: planeta jest nie większa niż Merkury i ciągnie za sobą ogon pyłowy, który powstał z cząstek uciekających z atmosfery.

16-godzinna orbita oznacza, że planeta musi znajdować się bardzo blisko swojej gwiazdy, znacznie bliżej niż Merkury od Słońca (dla porównania okres obiegu Merkurego wokół Słońca to około 88 dni), a to oznacza, że jest bardzo gorąca. Według naukowców wysoka temperatura z kolei pozwala przypuszczać, że powierzchnia planety sublimuje, tworząc atmosferę, która może zawierać cząstki pyłu (np. z kondensacji w chmurach albo z powodu aktywności wulkanicznej). Gaz z atmosfery stopniowo ucieka, zabierając ze sobą ziarna pyłu. Tempo utraty masy oceniane jest na rząd jednej masy Ziemi w ciągu miliarda lat.

„To może być jeden ze sposobów, w jaki umierają planety. Wnioski z wielu badań wskazują, że planety nie są wiecznymi obiektami i mogą zostać unicestwione. W tym przypadku planeta może w przyszłości całkowicie wyparować” - powiedział Dan Fabrycky, członek zespołu Obserwatorium Keplera. (PAP)

cza/ agt/bsz