Jawa - ostatnie schronienie naszych odległych przodków
Fot. Adobe Stock
Przodek człowieka, który nauczył się rozniecać ogień, przetrwał na wyspie Jawie znacznie dłużej niż w innych częściach świata – informują naukowcy na łamach pisma „Nature”.
Człowiek wyprostowany (Homo erectus), który był naszym ewolucyjnym przodkiem, rozprzestrzenił się z Afryki do Azji i Europy ok. 1-2 mln lat temu. Nauczył się wykorzystywać ogień, budował obozowiska, w których wyodrębniona była część przeznaczona do wytwarzana narzędzi oraz część „kuchenna”.
Najpóźniejsze ślady bytność Homo erectus z Europy i Azji pochodzą sprzed ok. 400 tys. lat. Okazało się jednak, że na indonezyjskiej wyspie Jawie, na stanowisku Ngandong, znajdują się dużo późniejsze ślady bytności przedstawicieli Homo erectus.
Naukowcy długo spierali się na temat dokładnego datowania szczątków z Jawy, które odkryto jeszcze w latach 30. XX w. Najnowsze badania dowodzą, że pochodzą one sprzed 108 tys.-117 tys. lat. Datowanie oparto na analizie szczątków zwierzęcych i otoczenia, w którym odnaleziono kości, głównie czaszki 12 osobników.
„To stanowisko jest ostatnim znanym miejscem pojawienia się Homo erectus na świecie” - opisuje Russell Ciochon z University of Iowa (USA).
Wcześniej naukowcy z międzynarodowego zespołu, pod kierunkiem Ciochona, dowiedli, że Homo erectus przybył na Jawę ok. 1,3 mln lat temu. Panował wówczas klimat dogodny do zamieszkania, a wyspa obfitowała w zwierzynę. Około 130 tys. lat temu klimat się zmienił, co wpłynęło prawdopodobnie również na losy przedstawicieli Homo erectus.
Trawiaste równiny przekształciły się w las równikowy, zmieniła się również fauna. Archaiczni ludzie nie potrafili przystosować się do nowych warunków.
Więcej tutaj. (PAP)
krx/ agt/
Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.
