W miejscowości Kemberg, w pobliżu Wittenbergi (Saksonia-Anhalt), polsko-niemiecki zespół archeologów przebadał najdalej na zachód położony gród należący do społeczności kultury łużyckiej z epoki brązu i wczesnej epoki żelaza – poinformował PAP prof. Zbigniew Kobyliński, dyrektor Instytutu Archeologii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (UKSW).
Relikty grodu położone są na wschodnim skraju miasta. W terenie widoczne są jako niewielki, owalny pagórek otoczony podmokłymi łąkami. To tam w czasie wykopalisk archeolodzy znaleźli doskonale zachowaną wielowarstwową platformę wykonaną z desek i belek, tworzących zapewne podstawę wału chroniącego niegdyś osadę. Przed konstrukcją odkryto słupy wbite w piaszczyste podłoże, co może wskazywać na obecność ogrodzenia lub palisady.
Jak wyjaśnia prof. Louis Daniel Nebelsick, jeden z naukowców kierujących badaniami, odkrycie pochodzi z końca epoki brązu, z okresu między 1000 a 800 lat p.n.e., co stanowi najwcześniejsze uzyskane datowanie grodzisk typu biskupińskiego.
Grody typu biskupińskiego cechowała zwarta wewnętrzna zabudowa w postaci regularnie rozplanowanych domostw w równoległych rzędach. Przedzielały je ulice wyłożone deskami. Dodatkowy trakt komunikacyjny przebiegał po wewnętrznej strony umocnień – wałów o konstrukcji skrzyniowej otaczających osadę. Co ciekawe, archeolodzy nie natrafili dotąd w osadach typu biskupińskiego na konstrukcje, które wyróżniałyby się wielkością od innych i wskazywały na zamieszkiwanie przez przywódców i elitę.
Osada w Kemberg przetrwała kilkaset lat aż do VI wieku p.n.e. – wynika z danych uzyskanych w czasie wykopalisk. Dla porównania gród w Biskupinie wzniesiono w poł. VIII wieku p.n.e. i istniał prawdopodobnie zaledwie kilkadziesiąt lat. Zdaniem naukowców w Kemberg udało się również zarejestrować świadectwa po rytuałach odbywających się na granicy obronnego osiedla i otaczającego go bagna – w wilgotnych warstwach u stóp wału. Przejawiały się one składaniem dużej liczby wysokiej jakości naczyń ceramicznych. Znaleziono też grzechotkę w kształcie ptaka i towarzyszące zabytkom kości zwierzęce.
Grodzisko przestało istnieć gwałtowanie na początku VI wieku p.n.e. Świadczą o tym pozostałości po katastrofalnym pożarze w postaci grubych pokładów węgla drzewnego i zwęglonych belek.
Wykopaliska przeprowadzili we wrześniu 2014 r. naukowcy z Urzędu do spraw Archeologii Saksonii Anhalt i UKSW. Badaniami kierowali prof. Louis D. Nebelsick, dr Anna Swieder i dr Katarzyna Zeman-Wiśniewska.
PAP - Nauka w Polsce
szz/ agt/
Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.
