Brązowe karły mają zbyt małą masę, aby w ich wnętrzach zachodziły reakcje termojądrowe przemiany wodoru w hel, czyli aby stały się normalną gwiazdą. Natomiast może w nich zachodzić synteza deuteru. Graniczna masa pomiędzy brązowymi karłami a gwiazdami to około 80 mas Jowisza.

Za moment odkrycia brązowych karłów przyjmuje się 1995 rok, a za pierwszego zidentyfikowanego brązowego karła - obiekt Gliese 228B. Od tamtej pory astronomowie odkryli już tysiące brązowych karłów, z których większość znajduje się w odległości do 1500 lat świetlnych od Słońca. Mogą być również dalej, ale mają po prostu zbyt słaby blask, aby dostrzec je z bardzo dalekich kosmicznych odległości.

Siedmioosobowy zespół badawczy dokonał przeglądu brązowych karłów w masywnych gromadach gwiazd, czyli w środowisku takim, w którym prawdopodobnie powstawała większość gwiazd Drogi Mlecznej. Wyliczenia pokazały, że na dwie gwiazdy w gromadzie przypada około jednego brązowego karła. Podobny wynik uzyskano wcześniej w przypadku bliższych, mniej gęstych gromad gwiazd. Naukowcy zauważyli także, że niezależnie od typu gromady, brązowe karły są w nich powszechne.

Ekstrapolacja danych na całą Drogę Mleczną dała wynik od 25 miliardów do 100 miliardów brązowych karłów. Jednak wielu słabszych, brązowych karłów występujących w gromadach nie udało się wykryć.

Naukowcy prowadzili obserwacje przy pomocy pracującego w Chile teleskopu VLT, należącego do Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO). Badano w szczególności gromadę RCW 38, położoną 5500 lat świetlnych od nas.

Wyniki badań przedstawiono w czwartek podczas konferencji National Astronomical Meeting w Wielkiej Brytanii. Zespołem badawczym kieruje Koraljka Muzic z Uniwersytetu Lizbońskiego. (PAP)

cza/ ekr/