Złe sny przygotowują nas do przeżywania strachu na jawie

Naukowcy od dawna zastanawiali się, po co nam sny. Jakiś czas temu zidentyfikowali rejony mózgu odpowiedzialne za powstawanie marzeń sennych. Ustalili ponadto, że w zależności od treści snu, aktywowane są odmienne ośrodki mózgowe.

W najnowszym badaniu (https://doi.org/10.1002/hbm.24843) specjaliści z Uniwersytetu Genewskiego, Szpitala Uniwersyteckiego w Genewie (Szwajcaria) i Uniwersytetu Wisconsin (USA) odkryli, że w trakcie złych snów – snów, podczas których przeżywamy negatywne emocje, np. strach – pobudzane są części mózgu pomagające radzić sobie z lękiem w rzeczywistości.

Badacze za pomocą metody encefalografii (EEG) mierzyli aktywność mózgu śpiących w laboratorium ochotników. Kilkanaście razy w ciągu nocy budzili ich i dopytywali o sny oraz towarzyszące im emocje.

„Dzięki analizie aktywności mózgu, bazującej na odpowiedziach badanych, zidentyfikowaliśmy dwa regiony mózgu zaangażowane w doświadczanie strachu podczas snu: wyspę i korę obręczy” – komentuje jeden z badaczy, dr Lampros Perogamvros.

Wyspa to część mózgu zaangażowana w wartościowanie emocji, automatycznie pobudzana w momencie odczuwania strachu na jawie. Kora obręczy to z kolei rejon odgrywający ważną rolę w przygotowaniu reakcji motorycznych i behawioralnych w sytuacji wywołującej lęk.

„Po raz pierwszy zidentyfikowaliśmy neuronalne korelaty strachu podczas snu i zaobserwowaliśmy, że podobne regiony są aktywowane, kiedy przeżywamy strach we śnie i na jawie” – podkreśla specjalista.

Następnie badacze poprosili 89 uczestników o zapisywanie przez tydzień swoich snów w dzienniku. Liczyły się głównie odczuwane przez nich emocje. Pod koniec tygodnia ochotnicy zostali poddani badaniu rezonansem magnetycznym, podczas którego oglądali obrazy o neutralnym i negatywnym zabarwieniu.

„Ustaliliśmy, że im dłużej ktoś przeżywał strach podczas snów, tym mniej pobudzone były u niego wyspa, obręcz i ciało migdałowate w trakcie oglądania negatywnych obrazów (co świadczyło o większej efektywności podczas przetwarzania lęku – PAP). W dodatku aktywacja przyśrodkowej kory przedczołowej, która hamuje ciało migdałowate w sytuacjach lękowych, wzrastała wraz z liczbą strasznych snów” – dodaje biorąca udział w projekcie neurolog Virginie Sterpenich.

W przyszłości naukowcy mają nadzieję na wykorzystanie snów w terapii zaburzeń lękowych.

Zamierzają też kontynuować badania nad doświadczaniem strachu w snach – tym razem w koszmarach, które w przeciwieństwie do złych snów są postrzegane jako nieadaptacyjne dla człowieka. (PAP)

ooo/ agt/