Zespół astronomów z dwóch australijskich uniwersytetów podzielił zawartość Galaktyki na trzy główne składniki: zgrubienie galaktyczne, dysk oraz halo ciemnej materii, a następnie na podstawie danych o prędkości gwiazd w Galaktyce wyznaczyli z modeli masę ciemnej materii. Dr Prajwal Kafle, który pochodzi z Nepalu (ale obecnie pracuje w Australii) oraz jego współpracownicy uwzględnili przy tym obszary na obrzeżach Drogi Mlecznej, które do tej pory nie były dokładnie analizowane w podobnych badaniach.

Zgodnie z jednym z najpowszechniej akceptowanych modeli kosmologicznych na temat powstawania i ewolucji galaktyk, zwanym Lambda-CDM (od angielskiej nazwy Lambda Cold Dark Matter), wokół Drogi Mlecznej powinno występować kilka dużych galaktyk satelitarnych, które by były widoczne na niebie gołym okiem. Tak jednak nie jest.

Dr Kafle tłumaczy: gdy używamy natomiast pomiarów masy ciemnej materii dokonanych przez nasz zespół, wtedy teoria przewiduje istnienie trzech galaktyk satelitarnych, czyli dokładnie sytuację jaką mamy w okolicy Drogi Mlecznej. „Tymi trzema galaktykami są: Wielki Obłok Magellana, Mały Obłok Magellana oraz Galaktyka Karłowata w Strzelcu” – dodaje naukowiec.

Szacowana przez australijski zespół naukowców masa ciemnej materii w Drodze Mlecznej wynosi 800 miliardów mas Słońca. Udało się też wyliczyć prędkość ucieczki z naszej Galaktyki na 550 km/s. Jest to prędkość jaką musi uzyskać obiekt, aby opuścić pole grawitacyjne Drogi Mlecznej. Dla porównania, prędkość ucieczki z powierzchni Ziemi wynosi około 11 km/s.

Wyniki badań zostały opisane w artykule, który ukazał się w czasopiśmie „Astrophysical Journal. (PAP)

cza/ krf/