Jak twierdzą naukowcy zespołu misji, pierwsza dziesiątka supermasywnych czarnych dziur na koncie NuSTAR (Nuclear Spectroscopic Telescope Array) to dopiero przedsmak odkryć tych tajemniczych obiektów. Badacze spodziewają się, że w ciągu kolejnych dwóch lat trwania misji uda im się odnaleźć jeszcze setki czarnych dziur. Będą analizować zdjęcia wykonane przez teleskop, aby znaleźć ukryte w tle czarne dziury.

Po zidentyfikowaniu 10 supermasywnych czarnych dziur badacze przeanalizowali starsze dane z dwóch satelitarnych obserwatoriów: amerykańskiego Chandra X-ray Observatory oraz europejskiego XMM-Newton, które obserwują Wszechświat w zakresie fal rentgenowskich o niższych energiach niż zakres NuSTAR. Okazało się, że wszystkie te czarne dziury były widoczne na starszych zdjęciach, ale nie zwrócono na nie wystarczającej uwagi.

Supermasywne czarne dziury to największy z typów czarnych dziur. Mają setki tysięcy, a nawet miliardy raz większe masy niż Słońce. Znajdują się w jądrach galaktyk, być może nawet prawie każda galaktyka posiada taką czarną dziurę. Przykładem jest Droga Mleczna, galaktyka, w której znajduje się Układ Słoneczny. „Nasza” supermasywna czarna dziur ma masę ocenianą na cztery miliony mas Słońca. Znana jest pod oznaczeniem Sgr A*.

Obserwatorium rentgenowskie NuStar wystrzelono w kosmos 13 czerwca 2012 r. za pomocą rakiety Pegasus XL. Jest to projekt amerykańskiej agencji kosmicznej NASA. (PAP)

cza/ agt/