Badacze z Case Western Reserve University (USA) doszli do wniosku, że zachowania agresywne u dzieci, które mają swoje podłoże we wczesnym dzieciństwie (3 lata i mniej) i są wynikiem obserwowania aktów przemocy pomiędzy rodzicami, pozostają uśpione przez kilka kolejnych lat i zaczynają być widoczne po wkroczeniu w wiek szkolny.

"Ludzie mogą myśleć, że tak małe dzieci są bierne i nieświadome, ale one zwracają uwagę na to, co dzieje się wokół nich" - komentuje Megan Holmes, współautorka badania.

W badaniu uczestniczyły dzieci, które były świadkami przemocy domowej przed ukończeniem 3. roku życia, ale nigdy ponownie w wieku późniejszym oraz dzieci, które nigdy w życiu nie stały się obserwatorami podobnych sytuacji w domu. W ciągu 5 lat czterokrotnie sprawdzano u nich rozwój zachowań agresywnych.

Nie zauważono żadnych różnic w zachowaniu maluchów w wieku 3-5 lat, jednak po osiągnięciu wieku szkolnego nastąpił wzrost przejawów agresji u dzieci będących świadkami przemocy. W dodatku im częściej dzieci obserwowały w przeszłości akty przemocy między rodzicami, tym bardziej stawały się agresywne.

Natomiast u dzieci, które nigdy nie były świadkami przemocy domowej, poziom agresji malał wraz z wiekiem.

Megan Holmes podkreśla, że dużo wiadomo na temat bezpośredniego wpływu bycia świadkiem przemocy u dzieci, ale niewiele danych odnosi się do skutków długoterminowych. Według niej, niniejsze badanie jest jednym z pierwszych, które bada wpływ obserwowania przemocy domowej we wczesnym dzieciństwie na rozwój zachowań społecznych.

Holmes wierzy, że rezultaty badania przyczynią się do stworzenia programów interwencyjnych, które pomogłyby tego typu dzieciom. (PAP)

ooo/ krf/