Wbrew wcześniejszym nadziejom, korzystny wpływ wielorybów na zmiany klimatyczne jest zbyt mały, by miał praktyczne znaczenie – informuje pismo „Frontiers in Marine Science”.
Analiza zanieczyszczeń i żywieniowych zwyczajów waleni pokazuje, że zwierzęta te jednego dnia zjadają z pokarmem nawet 10 mln cząstek mikroplastiku. Nie wiadomo jeszcze, jakie są tego skutki.
Wiele zachowań wielorybów nadal pozostaje tajemnicą, dlatego wciąż budzą ciekawość naukowców – podkreślają studentki Wydziału Oceanografii i Geografii Uniwersytetu Gdańskiego, które latem badają walenie w islandzkim Husaviku, „stolicy” obserwacji wielorybów w Europie.
Znalezione w odchodach wielorybów metabolity hormonów pozwalają naukowcom ocenić poziom stresu tych morskich ssaków, a także zebrać dane na temat ich rozmnażania i innych fizjologicznych funkcji – informuje pismo “Conservation Physiology”
Dla wielorybów wymagający przepłynięcia tysięcy kilometrów pobyt w tropikalnych wodach może być ważny z przyczyn higieniczno – kosmetycznych – sugerują naukowcy w piśmie "Marine Mammal Science”.
Nowa metoda analizy zdjęć satelitarnych może pomóc naukowcom w szybszym namierzaniu i liczeniu masowo osiadłych na mieliznach lub wyrzuconych na brzeg wielorybów – donosi „PLoS ONE”.
Badanie prehistorycznych pąkli pomoże w rekonstrukcji dawnych wędrówek wielorybów – informują naukowcy na łamach tygodnika „Proceedings of the National Academy of Sciences”.
Liczba waleni biskajskich, wielorybów występujących w północnym Atlantyku, w ostatnich latach znów spada – alarmują biolodzy. W 2015 roku doliczyli się zaledwie 458 osobników.
<p> Płetwal błękitny jest największym zwierzęciem, jakie kiedykolwiek pojawiło się na Ziemi. Jednak ten ogromny ssak żywi się niezwykle drobnymi skorupiakami o nazwie kryl. Jest to możliwe dzięki skomplikowanym filtrom, które umożliwiają odcedzanie krylu z wody morskiej.</p> <p> Skamieniałość Coronodon havensteini - sprzed 30 mln lat - pozwala na zrozumienie, w jaki sposób wyewoluował ten sposób odżywiania.</p> <p> Naukowcy od dawna spierali się, czy walenie najpierw były bezzębnymi zasysaczami krylu, czy może raczej ich zęby przekształciły się w filtry. Analiza skamieniałości Coronodon havensteini zdaje się sugerować, że miejsce miało raczej to drugie.</p> <p> Jak wyjaśnia Jonathan Geisler z New York Institute of Technology College of Osteopathic Medicine (USA), wyniki badań skamieniałości dowodzą, że wczesne, uzębione walenie używały przestrzeni śródzębowych do odcedzania krylu. Stopniowo, w ciągu milionów lat, ich miejsce zajęły fiszbiny, które występują u dzisiejszych waleni fiszbinowców.</p> <p> Naukowcy podkreślają, że skamieniałość Coronodon havensteini jest formą pośrednią na tej drodze, dzięki czemu możliwe jest zrekonstruowanie całego procesu ewolucyjnego. (PAP)</p> <p> krx/ ekr/</p>