Archeolodzy poszukują rzymskich artefaktów na stanowisku w północnej Anglii w nietypowy sposób, badając zawartość kopców usypanych przez krety – informuje serwis internetowy BBC News.
Badania kretowisk prowadzone są w miejscu położenia rzymskiego fortu Epiacum z II wieku, znajdującego się koło dzisiejszego miasta Alston w dystrykcie Eden, w hrabstwie Kumbria w północno-zachodniej części Anglii.
Naukowcy szukają śladów rzymskiej obecności w Epiacum w ten sposób, gdyż organizacja Angielskie Dziedzictwo nie wydała zezwolenia na prowadzenie regularnych prac wykopaliskowych na stanowisku, które znajduje się na liście chronionych pomników historii.
Fort Epiacum powstał w II wieku, kiedy Rzymianie chcieli kontrolować wydobycie ołowiu i srebra w północnej Anglii, a rzymska obecność wojskowa utrzymała się tu do IV wieku, kiedy fort został opuszczony.
Na stanowisku dwukrotnie prowadzono udokumentowane archeologiczne prace wykopaliskowe - w ok. 1810 oraz w 1957 roku – pokrywające niewielką jego część, a mimo ograniczonego zakresu prac nadal widoczne są na powierzchni fundamenty niektórych budowli fortu.
Jak poinformował archeolog Paweł Frodsham, kierujący na stanowisku pracami z udziałem amatorów-ochotników w ramach projektu Archeologia Kompletna, 50 ochotników pod kierunkiem archeologów przesiewa ziemię wypchniętą na powierzchnię przez krety i tworzącą duże kopce.
Zdaniem Frodshama, jakkolwiek by to nie brzmiało zabawnie, przesiewanie ziemi z wielkich kretowisk w Epiacum jest poważną pracą i przynosi wymierne efekty.
Wśród dotychczasowych znalezisk znajdują się liczne fragmenty rzymskich wyrobów ceramicznych i przedmiotów ze szkła, dzięki którym archeolodzy mogą się zorientować w położeniu pod ziemią i charakterze poszczególnych budynków w różnych częściach fortu.
W ziemi wypchniętej na powierzchnię przez krety odkryto też ostatnio fragmenty rzymskich naczyń z gliny stemplowanej - tzw. ceramiki samijskiej - oraz figurkę z brązu przedstawiającą delfina.
Z punktu widzenia archeologów fort Epiacum jest bardzo obiecującym stanowiskiem do prowadzenia w przyszłości regularnych prac wykopaliskowych, gdyż może się okazać jednym z najlepiej zachowanych fortów rzymskich w całym imperium – do czasów współczesnych zachowały się np. dobrze zarysowane cztery linie obronnych wałów ziemnych, otaczających fort. (PAP)
jot/
