Takie zachowanie, polegające na szukaniu towarzystwa na własny wzór, nazywa się homofilią, czyli "upodobaniem do tego samego". Skłonność ta może działać jako bariera, stojąca na drodze transferu nowych informacji w pozostałej części grupy - sugerują autorzy badania, m.in. naukowcy z University of Cambridge i Zoological Society of London.

Już wcześniej naukowcy ci ustalili, że pawiany w określonym wieku i typie osobowości (zwierzęta młodsze i odważniejsze) częściej bywają "generatorami informacji": osobnikami, które podejmują nowe wyzwania związane z szukaniem pokarmu.

Jeśli takie osobniki większość czasu spędzają we własnym towarzystwie, istnieje ryzyko, że uzyskana przez jednego z nich informacja nie wydostaje się poza elitarne grono. Tym samym maleje szansa, że nowa wiedza upowszechni się w całej grupie - zauważają autorzy badania.

W nowej publikacji naukowcy podają swoje wnioski z całodziennych obserwacji dwóch grup pawianów żyjących w Tsaobis Nature Park w Namibii. Małpy obserwowano od roku 2009 do roku 2014, co roku - przez kilka miesięcy. Dzięki temu naukowcy rozpoznali strukturę towarzyskich powiązań pawianów z obu grup.

Powiązania w tak dużych grupach definiowane są zwykle przez wiek, rangę czy osobowość małp - tłumaczy pierwsza autorka badania, dr Alecia Carter z Wydziału Zoologii na University of Cambridge. "U ludzi wciąż się to zdarza: trzymamy z osobami, którzy mają takie same dochody, wyznanie, wykształcenie itp. W zasadzie tak samo jest u pawianów" - mówi.

Aby ocenić pawiany pod względem jednej z cech osobowości - śmiałości, na obrzeża ulubionych przez pawiany ścieżek naukowcy wyłożyli nowe obiekty, np. jaja na twardo albo grzanki, zabarwione na czerwono i zielono. Później sprawdzali, ile czasu małpy poświęcały na zapoznanie się z nowym pokarmem, i czy w końcu go próbowały.

"Zarówno te bardziej odważne, jak i nieśmiałe pawiany chętniej szukają towarzystwa innych małp, obdarzonych takimi samymi cechami osobowości" - tłumaczy inny autor badania, dr Guy Cowlishaw z Zoological Society of London. "Wcześniejsze badania innych zwierząt - od szympansów po gupiki - pozwalały sądzić, że czas spędzony w towarzystwie osobników o podobnych cechach może sprzyjać współpracy" - dodał.

Nie jest jasne, dlaczego pawiany miałyby przejawiać upodobanie do towarzystwa małp podobnych pod względem śmiałości. "Może to być cecha dziedziczna, zaś wzorce zachowania, jakie obserwujemy, odzwierciedlają stosunki pomiędzy rodzinami" - mówi Cowlishaw.

Carter zauważa, że płeć nie była większą przeszkodą w nawiązywaniu relacji społecznych pomiędzy pawianami. (PAP)

zan/ agt/