Miłość lemurów, czyli jak córki rozpoznają ojców

Poprzednie badania wykazały, że te zwierzęta, połączone skomplikowanymi więzami społecznymi, nie mają problemów z rozpoznaniem nawoływań krewnych, szczególnie ze strony matki. Mniej jednak było wiadomo o tym, jak rozpoznają odgłosy swoich ojców i krewnych po mieczu. Stąd też niewiele było wiadomo o tym, jak te samotnicze zwierzęta unikają chowu wsobnego z udziałem rodziny ze strony ojca - podał portal LiveScience.

Z pomocą przyszły lemurki myszate (Microcebus murinus). Te małpiatki o uroku postaci z kreskówek są wychowywane przez matki bez udziału ojców. Kiedy dorastają, wychodzą z gniazda i same zdobywają pożywienie. Jednak terytoria samców są ogromne i często pokrywają się z miejscem żerowania ich córek, co sugeruje, że te prymitywne ssaki naczelne musiały wypracować sobie jakiś sposób, aby nie kopulować z bliskimi.

Aby się tego dowiedzieć, badacze z Arizona State University (USA) odgrywali 10 dorosłym samicom lemurków myszatych, mieszkającym w University of Veterinary Medicine w Hanowerze, nawoływania godowe i alarmowe samców. Każda samica usłyszała zarówno odgłosy wydawane przez swojego ojca, jak i innych samców. Badacze rejestrowali ich poziom zainteresowania.

Okazało się, że samice przykładały podobną wagę do nawoływań alarmowych - podali badacze w magazynie "BMC Ecology". Jednak jeśli chodzi o zawołania godowe, to większe zainteresowanie wzbudzały niespokrewnione z badanymi samce. Wtedy samice podbiegały do głośników szybciej, szybciej zwracały się i dłużej patrzyły na źródło dźwięku.

Prowadząca badanie Sharon Kessler z Arizona State University uważa, że rozpoznawanie odgłosów wydawanych przez ojca nie wynika ani z rozmiaru mózgu, ani ze skomplikowanych więzi społecznych. W istocie wykształcenie tej umiejętności mogło poprzedzać powstanie złożonych struktur społecznych w historii ewolucyjnej. (PAP)

mrt/ agt/